ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

GEORGE HORTON Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ (Βιβλίο)

Ο Τάσος ο Ίδαρης… ο αέρας…

 Έτσι λέγαμε πριν πολλά χρόνια, όταν είχαμε την τύχει να παρακολουθούμε αγώνες στίβου στις Γυμναστικές επιδείξεις που γινόταν κάθε χρόνο στο παλιό γήπεδο… ο Τάσος είναι αέρας… Πρωταθλητής ο Τάσος στα 100μ. και όντως ο φωτογραφικός φακός δυσκολεύεται να τον πιάσει…

Αλήθεια, τι ομορφιά είχαν αυτές οι εκδηλώσεις! Νέοι, μαθητές, αθλητες και αθλητριες τραγουδούσαμε τον Ολυμπιακό Ύμνο «Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού» και συμμετείχαμε «Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι/ Στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή/ Και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι/ και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί»

ΑΡΗΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ πριν 50 χρόνια…

 Δυο φωτογραφίες που μας έδωσε ο Μάκης Ρόμπολας αναρτήσαμε σήμερα. Στην πρώτη η ομάδα του ΑΡΗ όπως ήταν σε μια κάποια εμφάνιση τότε που τους απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός Όρθιοι από αριστερά: Ναζίφ Ντέμης (Ζήφος), Γεράσιμος Ρόμπολας (Ρόκυ), Σωκράτης Τσάτσης, Τέλης Τσέλας, Στρατιώτης, Κώστας Παπαγεωργίου, Στρατιώτης, Μπάμπης Χριστογιώτης.

Κάτω από αριστερά: Παναγιώτης Μητροχρόνης (Νιάρος), Σπύρος Νέτης (Λιαπένης), Σπύρος Νάτσιος (Ταμπής), Δημήτρης Γκόγκος (Πούντος), Στρατιώτης.

Στη δεύτερη φωτογραφία μπορεί κανείς να καταλάβει πως έβλεπαν οι Φιλιατιώτες τους αγώνες στο παλιό γήπεδο, από αριστερά: Θωμάς Γραβιώτης, Βαγγέλης Στρουγγάρης, ο αείμνηστος Νίκος Μαντέλος, το μικρό κεφαλάκι που διακρίνεται είναι ο Βασίλης Λιανός, μετά Μάκης Ρόμπολας, Κώστας Γκιζάς, ο αείμνηστος Τάκης Κύρκος και τέλος μόλις που διακρίνεται ο Σωτήρης Μικρούλης.

Απο τη δράση των κυνηγών μας…

Οι κυνηγοί στο Δήμο μας είναι απο τους δραστήριους και οργανωμένους, τόσο διοικητικά με τον Σύλλογό τους όσο και στις μεταξύ τους σχέσεις. Γουρουνοκυνηγοί στην πλειοψηφία τους- ένα είδος κυνηγίου που το χαρακτηρίζει η παρέα- δημιουργούν πολλές και καλές σχέσεις και δράσεις μεταξύ τους, πέρα απο αυτές που έχουν όταν ασκούν το σπόρ τους. Και βέβαια δεν τους λείπει το καλαμπούρι, όπως η παρακάτω ¨Γουρουνοπαρέα του Ομπάμα¨, που στρώθηκε στο όμορφο μαγαζί στο Κοκκινολιθάρι… για καλό σκοπό.

Χωριό μου χωριουδάκι μου…

Το να φτιάχνεις σπίτι στο χωριό αυτόν τον καιρό είναι είδηση. Ειδικά αν το χωριό είναι στον παραμεθόριο, παρατημένο και παραπεταμένο από την κεντρική εξουσία Δήμο Φιλιατών- με τα τόσα προβλήματα. Αυξάνει ο βαθμός του ενδιαφέροντος βεβαίως αν δεν είσαι μόνιμος κάτοικος και αν γνωρίζεις ότι θα πληρώσεις στο κράτος ότι θα πλήρωνες αν έφτιαχνες σπίτι στο… Κολωνάκι. Εδώ όμως υπάρχει ξεχωριστή αδυναμία που την βρίσκει κανείς πρώτα στους Έλληνες και περισσότερο από όλους στους Ηπειρώτες. Είναι αυτό το απερίγραπτο δέσιμο με τα άγια πατρογονικά χώματα, με τις ρίζες που μας συνεπαίρνει και μας συγκινεί. Γι’ αυτό και συγχαίρουμε όσους έρχονται στην πατρίδα, έστω στις διακοπές. Γι΄αυτό συγχαίρομε όσους διόρθωσαν το παλιό σπίτι στο χωριό ή όσους τόλμησαν κι έφτιαξαν ή θα φτιάξουν καινούργιο. Γι΄αυτό και γράφουμε κι εξυμνούμε τον αγώνα του φίλου Γεράσιμου Κατσαμπούκα που τόλμησε κι έφτιαξε σπίτι στο χωριό- στο πρόσωπο του Γεράσιμου εξυμνούμε τον κάθε πατριώτη που έκανε ή σκέφτεται να κάνει το ίδιο. Και σαν τέλειωσε το όμορφο σπίτι του στο Λίμποβο ο Μάκης, κάλεσε συγγενείς και φίλους να συμμετάσχουν στη χαρά του. 

Στο Λίμποβο (Κρυονέρι)πνιγμένο στο πράσινο 

Ο Γεράσιμος Κατσαμπούκας και η οικογένεια του εμπρός στο νεο σπίτι στο χωριό

συγγενείς, φίλοι και χωριανοί συμμετάσχουν στη χαρά του Μάκη

και περιμένουν τον αγέρωχο ψήστη…

το Τρυκόριφο (Σπάταρη) απέκτησε κάτι που το άξιζε…

Από όλη τη Μουργκάνα μαζευτήκαν στην Κωστάνα

Της Παναγιάς της Λαμποβίστρας σήμερα, το τελευταίο πανηγύρι στην περιοχή μας.  

Η γιορτή της Παναγιάς κι ο δρόμος μας έφεραν στην Κωστάνα, στα ριζά της Μουργκάνας όπου γιόρταζε η κεντρική εκκλησία του χωριού και ο δραστήριος πρόεδρος Τάκης Ζμπήτας μαζί με άλλους χωριανούς είχαν ετοιμάσει όμορφο ημερήσιο πανηγύρι με καζάνι. Ο δρόμος μετά τη εκκλησιά της Παναγίας που αναστύλωσε ο Σπύρος Καραπάνος έχει πάθει καθίζηση σε πολλά σημεία και είναι επικίνδυνος- με τόσες εκκλησιές και τόσους Άγιους  γύρω, την γλυτώσαμε και φτάσαμε χωρίς πρόβλημα στο χωριό.

Σε περίβλεπτη θέση ο Ι.Ν. της Παναγιάς και δίπλα του ο Ξενώνας. Σαν τέλειωσε τη λειτουργία ο παπαΓιώργης κάθισε έξω από την εκκλησιά κι έγραφε τα κατάστιχα, ενώ παραδίπλα οι σπουδαίοι ψήστες Θωμά Παπάς και Βαγγέλη Ντάλλας, λιάνιζαν…

Κόσμος από όλη τη Μουργκάνα άρχισε να καταφθάνει και να γεμίζει  τον ωραίο και χρήσιμο Ξενώνα του χωριού όπου γινόταν το πανηγύρι. Λιστινοί, Γαρδικιώτες, Ποβλιώτες, Τσαμαντιώτες, Λιώτες, Βαβουριώτες και Λιμποβίτες…

Μέχρι κι από του Τζούμα, ο Οδυσσέας Ζάκκας με την κυρία του κι ο Γρηγόρης Τζούμας με τον γιό του το Χρήστο.     

Γέμισε ο χώρος του Ξενώνα και όλοι απόλαυσαν το υπέροχο βραστό…

Σαν έφαγαν το λόγο είχε το κλαρίνο, ο Σπύρος Αντωνίου με το τακίμι του ξεσήκωσε τον κόσμο και πολλοί χόρεψαν σεμνά κι ωραία- όπως ο Ανδρέας Γκενές που σέρνει το χορό έχοντας τον Τάκη Ζμπήτα στο πλευρό.  

Κανείς δημοτικός άρχοντας δεν τίμησε την εκδήλωση, καλό ή κακό δεν ξέρω…  Και του χρόνου να είμαστε καλά…