Πλεσίβιτσα 1932, ο φόνος του Μέρου…
απο την εφημερίδα ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ του πατριάρχη των Θεσπρωτών δημοσιογράφων Γ. Βουγίδη
Archive for Σεπτεμβρίου, 2016
Κάτι ακόμη για τη Μουργκάνα…
αναρτήθηκε απο: Λιβιάχοβο λένε το μοιρολόγι
«… Από τότε που μπήκαν οι αντάρτες στο χωριό και έμαθε ότι απώλεσαν το άπαρτο κάστρο, τη θρυλική Μουργκάνα τους, που της άρεσε και αυτηνής να αγναντεύει τα καλοκαιρινά απογεύματα από την πλαγιά, την είχαν ζώσει οι αμφιβολίες. Την ήττα δεν την έμαθε αμέσως, γιατί απλά κανείς δεν της την είπε. Σκόρπιες κουβέντες έπιανε από εδώ και από εκεί, στον αέρα του στρατοπέδου που είχε μολυνθεί από την αποθαρρυμένη διάθεση των ανταρτών και των καπεταναίων τους. Σκυθρωπά πρόσωπα έβλεπε στοστρατόπεδο, όταν πήγαινε τις πρώτες μέρες, τσακωμούς και φωνές άκουγε συνέχεια, όταν ανέβαινε στο φυλάκιο, το ένιωθε και αυτή το πεσμένο ηθικό τους. Και ήθελε να μάθει περισσότερα. Και η προθυμία της να βοηθήσει σε δουλειές και αγγαρείες, μεγάλωνε εκείνες τις ημέρες και ήταν ένας πολύ καλός λόγος και αυτός για να παρατείνεται η παραμονή της πάνω στην Τζούνγκα. Τους έβλεπε σμπαράλια όλους τους αντάρτες, κουρασμένους, σκεφτικούς, λιγομίλητους να στέκονται με βλέμμα απλανές και να ατενίζουν τα γύρω βουνά. Τα έβλεπε και τα λυπημένα βλέμματα που έπεφταν βιαστικά και κρυφά πάνω στην οροσειρά της Μουργκάνας και ήταν ένας σιωπηλός και άφατος θρήνος. Πόσους νεκρούς να είχαν σε αυτή τη μάχη συλλογιζόταν, όταν τους έβλεπε να περπατούνε με κατηφή πρόσωπα, σέρνοντας τα ισχνά ποδάρια τους, γερασμένοι πριν την ώρα τους, ίδιοι διακονιάρηδες; Πόσοι συναγωνιστές να χάθηκαν πάνω σε αυτό το αγριοβούνι; Ήταν μικρό το τάγμα που είχε φτάσει στο Ραδοβίζι, διακόσιοι μαχητές ήταν και δεν ήταν και διαμοιραστήκανε στα δύο χωριά και οι απώλειες όπως λογάριαζε πρέπει να ήταν πολύ μεγάλες…»
Απόσπασμα από το βιβλίο «ΛΙΒΙΑΧΟΒΟ λένε το μοιρολόγι» της Στεφανίας Σουλή, εκδόσεις Πελασγός ,
http://www.politeianet.gr/…/9789605224394-souli-i-stefania-…
Φωτογραφία του Λεωνίδα Τζάνη: Η χιονισμένη Μουργκάνα φωτογραφημένη από την κορυφή της Βελούνας
Τιμή στους ξενιτεμένους…
Χιλιάδες οι αναφορές στην βοήθεια που πρόσφεραν οι ξενιτεμένοι μας στην ιδιαίτερη πατρίδα, απο παλιά. Ανασκαλεύοντας παλιές εφημερίδες επέλεξα να δημοσιεύσω το παρακάτω που αφορά τη χρονιά 1932, απο την εφημερίδα ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ του Γιώργου Βουγίδη. Την βοήθεια που πρόσφεραν ξενιτεμένοι για το σχολειό στα Αχούρια Βαβουρίου- Πλάτανος Φιλιατών σήμερα ή και Αγια Μαρίνα.
Φιλιάτες: Η επένδυση ανακύκλωσης … μας τελείωσε;
Η πολύπαθη και σοβαρότερη βιομηχανική επένδυση που είχε γίνει ποτέ στη Θεσπρωτία, από φέτος μπαίνει σε άλλη κατηγορία- της μεγαλύτερης αποθήκης της Ηπείρου ίσως, αφού το στεγασμένο εμβαδόν είναι περί τα 40 στρέμματα.
Η 20χρονη λειτουργία της σαν Κλωστοϋφαντουργία, από το 1975 έως το 1995 έδωσε πνοή στην μαραζωμένη επαρχία Φιλιατών και βοήθησε την οικονομία όλης της Θεσπρωτίας και της Ηπείρου ακόμη, με τους εργαζόμενους τη; να φτάνουν και τους 625 κάποιες εποχές.
Η Επιχείρηση πωλήθηκε το 1992-3 -κυβέρνησης Μητσοτάκη- στον Αργυρό κι έφυγε από τις κρατικές προβληματικές. Ο νέος ιδιοκτήτης προσπάθησε για 2 χρόνια περίπου να την λειτουργήσει με το παλιό αντικείμενο αλλά δεν τα κατάφερε, κι έτσι το 1995 την έκλεισε οριστικά σαν Κλωστοϋφαντουργίας και πούλησε τα μηχανήματα της. Αφού πέρασαν 15χρόνια αδράνειας, ο ιδιοκτήτη κ. Αργυρό, προσπάθησε να αλλάξει πορεία κι έτσι πριν 3-4 χρόνια ξεκίνησε νέα εταιρία την FILIA με στόχο να στήσει εργοστάσιο Ανακύκλωσης πλαστικών κλπ Αρωματικά φυτά και άλλα. Με χαρές και πανηγύρια και αρχική πρόβλεψη για 25 εργαζόμενους, το θέμα έδωσε μεγάλη χαρά κι ελπίδα στην τοπική κοινωνία, αλλά φευ. Από τον πρώτο καιρό κάτι έδειχνε ότι δεν θα πάει καλά και αυτό δεν άργησε να φανεί.
Σήμερα μάθαμε από έγκυρες πηγές ότι ήλθαν πρόσφατα οι Ιταλοί ¨ιδιοκτήτες¨ των μηχανημάτων ανακύκλωσης τα φόρτωσαν και τα πήραν- λέγετε ότι τα πήγαν σε επιχείρηση της Μακεδονίας.
Φιλιάτες: Τα αρχαία της Σπάταρης και η επιμονή ενός παλιού Δήμαρχου
Του Χρυσόστομου Ζούλα
Αυτή η ιστορία κρατάει χρόνια τώρα και βέβαια ο Χρυσόστομος Ζούλας δεν τα παράτησε ποτέ και είχε μάλιστα και απάντηση από την αρχαιολογική υπηρεσία. διαβάστε τις παρακάτω επιστολές
ΑΡΗΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ 1928 – 2016
αναρτήθηκε απο:
Ένα Αθλητικό Σωματείο με μεγάλη παράδοση και προσφορά στα αθλητικά δρώμενα της πόλης μας και του ομώνυμου Δήμου μας.
Ένα σωματείο που ανέδειξε και αναδεικνύει πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές.
Μια ομάδα που προσφέρει πολλές συγκινήσεις και χαρές στο φίλαθλο κοινό των υποστηρικτών του.
Ένας Σύλλογος που βελτίωσε την αθλητική εικόνα της περιοχής μας και γνωστοποίησε το όνομα της πόλης των Φιλιατών πολύ πιο πέρα από τα φυσικά σύνορά της. Με αθλητές που κοιτάγανε στα μάτια και παίζανε ισάξια με τον πιο ισχυρό αντίπαλό τους, στην Περιφέρεια της Ηπείρου, τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ.
Μια Ομάδα, μια Παράδοση, ένα Όνομα και ένα Όραμα που στις σημερινές συγκυρίες περνάει και αυτή, όπως και όλοι άλλωστε, τις δύσκολες στιγμές της. Μια Ομάδα που σήμερα χρειάζεται όχι μόνο την ηθική και οικονομική μας συμπαράσταση αλλά κάτι πολύ περισσότερο την ενεργό συμμετοχή και την παρουσία του φίλαθλου κοινού στους ποδοσφαιρικούς αγώνες, ειδικά σε αυτούς που δίνει στο υπέροχο γήπεδο της πόλης μας και στον θαυμάσιο χώρο που είναι τοποθετημένες οι αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου μας.
Καιρός να επανατοποθετηθούμε σε ότι έχει να κάνει σχέση με τα αθλητικά δρώμενα της πόλης των Φιλιατών. Ας δράσουμε λοιπόν, ας περπατήσουμε ξανά μερικά αθλητικά βήματα προς το μάλλον.
Ένας Φιλιακιώτης που ο αθλητισμός τον προσπέρασε χωρίς να τον απαρνηθεί.
Με εκτίμηση
Λεωνίδας Ταφέκης
Λεωνίδας Ταφέκης
Ράβοντας το Φλάμπουρα…
Ένα όμορφο παραδοσιακό δρώμενο του γάμου που τηρούν οι Σαρακατσάνοι.
Έτσι έγινε και πριν απ’ το γάμο του Γρηγόρη Τσουμάνη γιού του Λεωνίδα (Νασιάρα) στο Γαρδίκι Παραμυθιάς.
Εδώ ο Ανδρέα Γρίβας βοηθάει το Βλάμη τον Φλαμπουράρη να κάνει σωστά το έθιμο
Μια όμορφη διαδικασία ραψίματος του Φλάμπουρα με την συνοδεία του ανάλογου τραγουδιού που τραγουδούν καλλίφωνες, όπως εδώ η θεία του γαμπρού Χρυσάνθη και άλλοι.
Και μετά χορός με το φλάμπουρα μπροστά…
Εδώ και οι τρείς χάριτες…
Κλείνει ένα ακόμη κατάστημα των Φιλιατών
Μετά από 25 χρόνια λειτουργίας ξεπουλάει και κλείνει το κατάστημα ενδυμάτων της Σοφίας κόρης του αείμνηστου Λάμπη Πασχάλη.
Η παλιά αγορά των Φιλιατών έχει ρημάξει, ειδικά ο τομέας των εμπορικών καταστημάτων. Η αγορά που στέγαζε μεταπολεμικά πάνω 200 επαγγελματίες- όπως είναι καταγραμμένοι στο βιβλίο ¨Κάτι για το Φιλιάτι¨. Η κατάρρευση άρχισε το 1995 με το κλείσιμο του μοναδικού εργοστάσιου ¨Κλωστοϋφαντουργίας¨. Και από τότε συνεχίζει ραγδαία, με την άφρονα πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων που στέρησαν το Φιλιάτι από τις λογής υπηρεσίες οι οποίες εξυπηρετούσαν τα 50 χωριά του.
ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ 
Written
on 24/09/2016