Φιλιατιώτες άλλων εποχών στη βόλτα…
εδώ, είναι προπολεμική, ο Πίπη Φραγκίσος με τον Φιλήμωνα, έξω απο το ¨Μοσουλούπι¨την βρύση που έπλεναν τα χέρια πριν μπουν στο τζαμί
Archive for Σεπτεμβρίου, 2020
Οι Αρβανίτες και η γλώσσα τους — ProtoThema RSS
Πότε ήρθαν οι Αρβανίτες στην Ελλάδα;-Άγνωστα στοιχεία τη γλώσσα τους που φθίνει με την πάροδο του χρόνου-Αρβανίτες και Αλβανοί-Οι Αρβανίτες της Σικελίας
Οι Αρβανίτες και η γλώσσα τους — ProtoThema RSS
Φιλιάτες αρχές του ’50 η κηδεία του Σταύρακα…
Οι Φιλιατιώτες κηδεύουν έναν άνθρωπό τους- ένα παιδί της πιάτσας- και η συμμετοχή δείχνει την αγάπη που του είχαν. Κάποια από τα παιδιά με τα εξαπτέρυγα είναι ξυπόλητα, έρμη φτώχια στο Φιλιάτι του καιρού. Τη φωτογραφία μου την είχε φέρει ο αείμνηστος Νικολής- στη μνήμη τους τη δημοσιεύω!
Το Πολυφωνικό μας τραγούδι- μαθήματα και δείγματα!
Ένα μάθημα για το τι είναι και πως τραγουδιέται
ΣΕ ΤΟΥΤΗΝ ΤΑΥΛΑ-ΠΙΤΣΑΡΙ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΕΡΒΙΤΣΑΝΗΣ
Πως το χορεύουν, στη Σμήνετση π.χ.
Έτσι, γιατί έχει πέσει πολύ… φονικό, από κάποια αρπακτικά κονδυλίων!!!
ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΠΛΕΣΙΒΙΤΣΑΣ- πριν 75 χρόνια!
Απο το αρχείο του Γεράσιμου Μίχα
του Γ.Ι.ΡΙΣΒΑΝΗ (δημοσιεύτηκε το 1947 στα ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΑ ΝΕΑ)
Τη 14η Σεπτεμβρίου 1943: Γιορτή του Σταυρού : Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και ο αν πολλαπλός τους ακούγεται στα γύρω γνώριμα βουνά και φαράγγια. Το χωριό έχει όψη γιορτάσιμη .Άνδρες ,γυναίκες και παιδιά ντυμένοι τα γιορτινά τους πάνε στην εκκλησιά. Τίποτε δε δείχνει ,τίποτα δε μαρτυράει το δράμα, την τραγωδία που μέλλει σε λίγο να συμβεί.
Η εκκλησία είναι κατάμεστη . Στη δέηση του παπά Σπύρου Μακατσώρη <ειρήνη το κόσμω δώρισε….> όλο το νου με έκσταση προς τη μεγάλη του Χριστού εικόνα. Βαθειά κατά νύξη συνείχε το εκκλησίασμα. Στην υπέρτατη αυτή στιγμή της δέησης μήνυμα αναπάντεχο κι ξαφνικά διέδραμε μεσ’τους πιστούς.
<έρχονται οι Γερμανοί>
Ο παρατηρητής της ημέρας πάνω από την Κιάφα σαν άλλος μαραθωνοδρόμος καλών όμως μαντάτων, ασθμαίνων μεταφέρει το κακό μήνυμα που διαδίδεται από στόμα σε στόμα και από…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 772 επιπλέον λέξεις
Υπάρχουν και οι… ¨για το γάιδαρο καβάλα¨…
…είπε ένας Χότζας στο Φιλιάτι το 1814 και το Φιλιάτι του καιρού αφανίστηκε (κάτι ανάλογο λένε διάφοροι που υποστηρίζουν διάφορα- έτσι για να κάνουν τη διαφορά!!!).
Γράφει ο Πουκεβίλ- γιατρός και πρέσβης της Γαλλίας στον Αλή- αναφερόμενος στην πανούκλα που χτύπησε το Φιλιάτι στα 1814, την οποία είχε προβλέψει:
«…είχα βρεθεί πολλές φορές ανάμεσα τους (στους Φιλιατιώτες) και δεν αρνήθηκα να τους προσφέρω ιατρικές πληροφορίες και συμβουλές, κυρίως όταν απειλήθηκαν να εξοντωθούν από την πανούκλα. Ο ίδιος ο Αλή πασάς με είχε εξουσιοδοτήσει να τους επισημάνω τον κίνδυνο που τους απειλούσε. Το καθήκον μου με ανάγκασε να βρίσκομαι στο τόπο τους, για να προστατέψω την δημόσια υγεία της Κέρκυρας, που είχε καθημερινές επαφές με αυτή την περιοχή. Είχα συνάξει τους γέροντες και όσους από τους σημαντικούς της πόλης βρίσκονταν εκεί και… τους υπέδειξα να ιδρύσουν ένα λοιμοκαθαρτήριο με μικρή δαπάνη. Εκεί που κουβεντιάζαμε ένας από αυτούς τους παράφρονες που προβάλουν πάντα το κύρος του ουρανού για να βασανίζουν τους ανθρώπους πάνω στη γη, φώναξε: Αδέρφια μου, φυλαχτείτε από αυτά που μας λέει ο χριστιανός. Όχι, δεν μας χρειάζονται εμάς καινούριες ιδέες. Αφήστε τες να τις έχουν οι Φράγκοι. Εμείς ας διατηρήσουμε εκείνες που μας άφησαν οι πρόγονοι μας και τις αρχές της θρησκείας μας. Μας φτάνουν αυτά. Να ξέρετε, η πανούκλα έρχεται από το Θεό, που από την αιωνιότητα όρισε τη μοίρα του κόσμου. Το να θελήσουμε τώρα εμείς, ακούγοντας αυτόν τον χριστιανό, να οριοθετήσουμε την εξέλιξη του, είναι σαν να αντιτασσόμαστε στη θεία πρόνοια. Τι είναι η πανούκλα αδέλφια μου; Είναι μια από τις 360 πύλες του Παραδείσου που πέφτει και που ο καθένας από εμάς οφείλει να προσπαθήσει να σηκώσει και πάλι. Στο κακό αυτό πρέπει να σταθούμε όρθιοι και μπροστά και όχι, όπως οι Φράγκοι, πίσω από τα κάγκελα του λοιμοκαθαρτηρίου. Αν αυτή η πανούκλα έρθει, πάει να πει πως το πεπρωμένο ήταν να έρθει….ο δερβίσης αυτός γυρόφερνε τα μάτια του, που σπίθιζαν από θυμό. Οι παρευρισκόμενοι χειροκρότησαν το λόγο του. Αποτέλεσμα, με διώξανε και ένα μήνα μετά η επιδημία εισέβαλε στους Φιλιάτες. Σε λιγότερο από μια βδομάδα η μόλυνση μεταδόθηκε σε όλες τις συνοικίες της πόλης. Ολόκληρες οικογένειες χάθηκαν μέσα σε μια μέρα και οι ζωντανοί δεν επαρκούσαν πλέον να θάβουν τους νεκρούς… Τέλος από 2.800 άτομα κάθε ηλικίας και φύλου τον Ιούνιο του 1814, εκατόν δέκα μέρες μετά την εισβολή της επιδημίας δεν είχαν μείνει στην πόλη παρά μόνο 130 άτομα, που και εκείνα από τους πόνους έμοιαζαν σαν να τα είχε κυριεύσει μια βλακεία και αναισθησία ζωής. Οι Φιλιάτες κείτεται τώρα σε ερείπια…».
ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ 
Written
on 27/09/2020