Ιστότοπος για τους Φιλιατες και οχι μονο- με νέα και παλιά, ειδήσεις και σχόλια, λαογραφικά και φωτογραφικά θέματα και την εφημεριδα μας ¨τα ΝΕΑ των Φιλιατών¨ σε ηλεκτρονική μορφή
Ο Γιώργος Βουγίδης, γεννήθηκε το 1889 στο Γηρομέρι Φιλιατών, όπου έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια και έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Συνέχισε τις σπουδές του στη Μεγάλου του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης, όπου ζούσε και η οικογένειά του- ο πατέρας του είχε φούρνο.
Πνεύμα ανήσυχο και άνθρωπος μελετηρός, νωρίς έγινε μέλος των φιλολογικών κύκλων της Πόλης και διέπρεπε στο φιλολογικό σαλόνι του Σπανούδη, διευθυντού της εφημερίδος «Πρόοδος». Στον χώρο αυτό «λάμπρυνε με την παρουσία του όλους τους τομείς της πνευματικής δραστηριότητος», έγραψε ο καθηγητής του Ροβερτίου Κολλεγίου Κωνσταντινούπολης, Κωνσταντίνος. Τα νεανικά του πρωτόλεια συγγράμματα εκτιμήθηκαν από πολλούς. Ο διευθυντής του περιοδικού «Άνω – Κάτω» της Πόλης Δελλής, πρώτος ανακαλύπτει το ταλέντο του ποιητή και εντυπωσιάζεται από την ευρυμάθεια και τις ιδέες του και θέτει στη διάθεσή του τις στήλες του. Ακολουθεί ο διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Κήρυξ» Βιολάκης, όπου δημοσιεύονται τακτικά ποιήματά του. Η ύλη του σατιρικού περιοδικού «Φρου – Φρου» γράφεται ολόκληρη από αυτόν.
Αρχίζει και εκδίδει ποιητικές συλλογές και κάθε χρόνο εκδίδει ο ίδιος το ημερολόγιο ο «Καθρέπτης» ο οποίο γίνεται ανάρπαστο.
Το 1921-2 την Πόλη την είχαν καταλάβει τα συμμαχικά στρατεύματα και ο Βουγίδης, έβαλε σκίτσο στο ετήσιο ημερολόγιο ¨Καθρέφτη¨ το τσαρούχι ενός τσολιά που έδινε κλωτσιά σε έναν Μεμέτη.
Οι τούρκοι τον κυνήγησαν γι’ αυτό κι έφυγε νύχτα και με την βοήθεια του Γάλλου Πρέσβη, ο οποίος τον επιβίβασε κρυφά σε Γαλλικό εμπορικό καράβι το οποίο τον έβγαλε στον Πειραιά. Η Τουρκία τον έκρινε ανεπιθύμητο- μόνο 2-3 είχαν αυτή την τιμωρία- και έφυγε με το παράπονο που δεν μπόρεσε ποτέ ξανά να πάει στην Πόλη.
Στην Αθήνα ασχολήθηκε με την αρτοποιεία αλλά έδραξε μια ευκαιρία που έδινε το κράτος μειώση τους φούρνους- έδινε αποζημίωση σε όσους κλείσουν το φούρνο τους- έκλεισε το φούρνο πήρε τα λεφτά, αγόρασε τυπογραφικά μηχανήματα και το 1930 εγκαταστάθηκε στο Φιλιάτι.
Στο τέλος της χρονιάς εκδόθηκε η πρώτη Θεσπρωτική εφημερίδα η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ στα ιδιόκτητα τυπογραφεία της. Κάποιες από τις περιπέτειες εγκατάστασης στο Φιλιάτι, τη μεταφορά των μηχανημάτων με ζώα από τη Σαγιάδα, μας αφηγείται στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας.
Μαχητικός δημοσιογράφος αγκάλιασε τον τόπο και έδινε παντού και πάντοτε το παρόν. Ανέδειξε τα τοπικά προβλήματα και με τα δημοσιεύματά του κέντριζε το ενδιαφέρον για την εκπλήρωση τους. Πρωτοπόρος και καινοτόμος, φίλος του δημοσιογράφου Παύλου Παλαιολόγου, φιλοξενούσε στις στήλες του όλη την διανόηση της περιοχής. Για το συμφέρον του τόπου δεν δίσταζε να τα βάλει με την εξουσία- όπως ήταν τότε ο γνωστός λόγιος των Ιωαννίνων Χρήστος Χρηστοβασίλης, ο οποίος αναγκάστηκε να γράψει στην εφημερίδα του «Ελευθερία» «Φιλιάτι Κασαμπάς – Γιάννενα χωριό»- εξυψώνοντας έμμεσα την αγωνιστικότητα του Γιώργου Βουγίδη για το Φιλιάτι.
Η εφημερίδα ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ του καιρού εκείνου είναι μακρά ανώτερη από κάθε άλλη τοπική εφημερίδα όλων των εποχών σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Τον 1940 με το που μπήκαν οι Ιταλοί στους Φιλιάτες, έκαψαν το τυπογραφείο και η εφημερίδα σταμάτησε να κυκλοφορεί
Η ελληνική πολιτεία για να τον τιμήσει τον διόρισε πρόεδρο της κοινότητας τότε Φιλιατών, από 25/11/1940 έως 30/4/1942
Το 1961 επανεκδίδει την εφημερίδα ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ έως το 1966 όπου και απεβίωσε.
[Σκουζουν οι οικολογικές οργανώσεις για περιοχές Natura, αλλά σε όσες έχω πάει, είναι σκέτοι σκουπιδότοποι, αλλά καμιά επίσημη οικολογική οργάνωση δεν πηγαίνει να μαζέψει μια σακούλα σκουπίδια. Μόνο δελτία τύπου και μουράτες εκδηλώσεις] Με αφορμή το ζήτημα των ανεμογεννητριών και γενικά των ΑΠΕ στα νησιά, πολλοί φίλοι μου εξέφρασαν έντονες ανησυχίες σχετικά με την επίπτωση […]
Πάντα το παζάρι πριν τον 15Αύγουστο ήταν το πιό μεγάλο όλης της χρονιάς
και η χαρά στους Φιλιατιώτες έκδηλη…
ήρθε ο κόσμος μας απο όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη- απο Αθήνα…
κι απο Θεσσαλονίκη…
απο Γερμανία…
απο τις ΗΠΑ ο φίλος Φώτης!
κι απο τον Καναδά η οικογένεια Βαγγέλη Πούλου!
κι απο Βρυσέλλα (Βρυξέλες) με ωραία χαμόγελα…
surprize… θα δείξει αν είναι θετικό!
μόλις είδε η Κάκω την παρακάτω φωτογραφία μας είπε και μολόγησε στα αλοιφιάτικα: ¨ο πασπαλιάρης ο Αχιλλέας λοθρίζει κοματιάρηδες για τη φλετουρίνα¨…
τύχη αγαθή μας έφερε κοντά την ξεχωριστή συγγραφέα μας Σταυρούλα Δημητρίου, που μιλάει εδώ με την άλλη καλή μας και ξεχωριστή μας Ελένη Ντούρου- Θεοδώρου!
μια φιλία που αντέχει… σαν τις μυλόπετρες του λιοτριβιού!
πολύ οι φίλοι και συμμαθητές που είχα την χαρά να δω, λίγους απαθανάτισα…να με συμπαθούν οι υπόλοιποι!
Εξαιρετική νομομαθής, διετέλεσε για πολλά χρόνια ανακρίτρια στο Πρωτοδικείο Αθηνών και αποτέλεσε μία από τις πλέον γνωστές δικαστικούς στο χώρο της για το υψηλό επίπεδο των γνώσεών της.
Θλίψη στο χώρο των δικαστών, αλλά και των συγγραφέων, καθώς “έφυγε” από τη ζωή η Σταυρούλα Δημητρίου, σήμερα το πρωί, σε ηλικία 67 χρόνων.
Η έμπειρη δικαστικός υπηρέτησε για πολλά χρόνια το δικαστικό σώμα και διακρίθηκε για την αξιοπιστία και την εγκυρότητά της.
Εξαιρετική νομομαθής, διετέλεσε για πολλά χρόνια ανακρίτρια στο Πρωτοδικείο Αθηνών και αποτέλεσε μία από τις πλέον γνωστές δικαστικούς στο χώρο της για το υψηλό επίπεδο των γνώσεών της.
Μετά την αποχώρηση από το δικαστικό σώμα, η Σταυρούλα Δημητρίου διοχέτευσε όλες της τις γνώσεις και την αφοσίωση στη συγγραφή βιβλίων, μερικά από τα οποία έτυχαν μεγάλης αποδοχής από το αναγνωστικό κοινό.
Σε μία από τις τελευταίες της συνεντεύξεις στο fractalart.gr, είχε αναφέρει μεταξύ άλλων «Η γλώσσα είναι το κρυπτογραφικό μέσον για να απεικονίσω όσα θέλω να πω, όπως στην παντομίμα οι χειρονομίες, όπως συμβαίνει στη μουσική, ο συνθέτης να προεπιλέγει το μακάμι.»
«Γράφοντας έχω την αίσθηση ότι προσπαθώ να επιλύσω τον ένα και μοναδικό γρίφο: Τί είναι δύσκολο, να ζήσεις ή να πεθάνεις;»
Η Σταυρούλα Δημητρίου γεννήθηκε στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας.
Υπηρέτησε στο Δικαστικό Σώμα. Έχει εκδώσει ακόμη δύο ποιητικές συλλογές, δύο μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων. Κείμενα και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και στον Τύπο. Έχει διδάξει Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Τον Οκτώβριο του 2018, μέσω του Υπουργείου Πολιτισμού, εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Αλγέρι σε Διεθνή Συνάντηση Ευρωπαίων και Βορειοαφρικανών Συγγραφέων, που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά (Michel Volcovitch), στα Ισπανικά (Natalia Moreleon) και στα Αλβανικά (Dash Malo).
Η εφημερίδα μας ¨τα ΝΕΑ των Φιλιατών¨ πρωτοκυκλοφόρησε πριν 14 χρόνια- πιστεύοντας λοιπόν ότι πάλιωσε θεωρεί ότι αυτά που γράφτηκαν στα φύλλα της αποτελούν αναμνήσεις για τους παλιούς & ιστορία για τους νέους. Γι’αυτό, θα δημοσιεύουμε κατά καιρούς κομμάτια κι αποσπάσματα, από τα παλιότερα φύλλα της εφημερίδας:
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1 ΙΟΥΝΙΟΣ 1999
(από την 8η σελίδα)
Τα δρομολογημένα
Εκτός από τα ουσιαστικά προβλήματα της συνένωσης, της οργάνωσης και της προοπτικής του νέου Δήμου,, υπάρχουν και τα «δρομολογημένα» έργα που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Αυτά είναι:
Written
on 23/05/2021