Συγχαρητήρια στην Σπυριδούλα Καρύδη για το χρυσό μετάλλιο 🥇στον τελικό του τριπλούν με 14.20 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ20 της Σουηδίας, πετυχαίνοντας μάλιστα πανελλήνιο ρεκόρ Κ20 🇬🇷🇬🇷🇬🇷
Advertisements
Θα προχωρήσουμε μαζί!
22
07
19
του Αντώνη Μπέζα
«Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος» και «ουδείς μωρότερος των ιατρών αν δεν υπήρχαν κάποιοι που το παίζουν δάσκαλοι». Ξέρουν αυτοί για ποιους τα γράφω…
Μετά τον αποκλεισμό μου από το ψηφοδέλτιο της ΝΔ στη Θεσπρωτία, η κακεντρέχεια, η υποκρισία και το ψέμα περισσεύουν από τους προηγούμενους. Το έχω ξαναζήσει το έργο στο παρελθόν.
«Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν» όπως είπε και ο Αριστοτέλης, δηλαδή «η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση και όχι τυχαία ή κατά λάθος».
Θα περιμένω με υπομονή και αξιοπρέπεια να τελειώσει όλο το φαρμάκι και όταν τελειώσει, θα μετρήσω τους πραγματικούς φίλους (ευτυχώς υπάρχουν πολλοί) και μαζί θα προχωρήσουμε μπροστά! Θα συνεχίσουμε!
Και κάτι άλλο: Δεν ξεχνώ, απλά κάνω ορισμένες φορές πως δεν θυμάμαι.
Καλημέρα και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλες και σε όλους!!!
Φιλιάτες και πλάτανος
22
07
19
Μέσα στον οικισμό των Φιλιατών ευδοκίμησε ο πλάτανος- αφού ο τόπος έχει πολλά υπόγεια νερά. Ιστορικός ήταν ο πλάτανος δίπλα στο καφενείο του Τάση Δήμου (δίπλα στο Ηρώο σήμερα) ο οποίος κόπηκε τη δεκαετία του ’70 , μετά το κλείσιμο του μεγάλου πηγαδιού ¨πούσι πλατύ¨ αποτελούσαν μαζί μια γραφική εικόνα της πόλης την οποία απαθανάτισε η λαϊκή μούσα ¨…στα δώδεκα τα πούσια τα Φιλιατιώτικα…¨.
Πριν τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο υπήρχε κι άλλος πλάτανος μεγάλος εκεί που είναι η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου σήμερα- όπως φαίνεται και στην παρακάτω προπολεμική εικόνα- ο οποίος χτυπήθηκε από κεραυνό.
Από τα παλιά ιστορικά πλατάνια έχει μείνει μόνο αυτό στη περιοχή ¨Τζαμόπουλο¨, όπου παλιά υπήρχε ένα μικρό τζαμί.
Στη αυλή της εκκλησίας του Αη Δημήτρη, βγήκε μόνος του και θέριεψε…
Στην Κεντρική πλατεία τα όμορφα αυτά πλατάνια φυτεύτηκαν από τον αείμνηστο Τάσιο Δάλλα (γι’ αυτό τα λένε τα πλατάνια του Κούρη).
σίγουρα θα υπάρχουν και καλύτερες φωτογραφίες αλλά κουράστηκα να παρακαλάω… κάποιοι προτιμουν να τις φάει ο χρόνος!
Τη Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019 αναμένεται ηλιοφάνεια, με λίγες μόνο τοπικές νεφώσεις στα ορεινά ηπειρωτικά και στη Μακεδονία κατά τις θερμές ώρες της ημέρας.
Ασπροκκλήσι, πανηγύρι τ’ Άη Λιά 2019
21
07
19
ανάρτησε ο Βασίλης Δάλλας
Η εγγράμματη κανονικότητα
21
07
19
Είχαμε μπουχτίσει από τον λόγο των παλιών πολιτικών· όχι των προδικτατορικών, που γνώριζαν γραφή και ανάγνωση, αλλά εκείνων της ύστερης μεταπολίτευσης. Τον είχαμε βαφτίσει «ξύλινο», αλλά το επίθετο ήταν ευφημισμός. Το ξύλο έχει συνοχή και ο όρος «ξύλινος λόγος» είχε αποδοθεί αρχικώς στη ρητορική του ΚΚΕ που, αν και αενάως επαναλαμβανόμενη, έχει αρχή, μέση και τέλος.
Ο «ξύλινος λόγος» των υπόλοιπων ήταν πομπώδεις λέξεις χωρίς ειρμό, ένας τρόπος για να κρύψουν την αγραμματοσύνη τους. Οι ομιλίες τους θα μπορούσαν να παράγονται από εκείνες τις μηχανές (generators) του Διαδικτύου που ανακατεύουν τις λέξεις «λαός», «αίτημα», «έθνος», «ανάπτυξη», «μέτρα», «ευημερία», «αγώνες», συν καμιά δεκαριά ακόμη. Δεν καταλαβαίναμε τι έλεγαν, αλλά τους βαριόμασταν κιόλας. Γι’ αυτό κι ένα διάστημα εκλέγαμε τους παραδοξολόγους· όποιος έλεγε τη μεγαλύτερη μπούρδα με τις καλύτερες λέξεις είχε σίγουρο εισιτήριο στη Βουλή. Κι αυτούς δεν τους καταλαβαίναμε, αλλά τουλάχιστον μας διασκέδαζαν. Υπήρχαν οι σχετικώς άκακοι που εκστόμιζαν το «συναμφότερο», που έλεγε (σύμφωνα με τον προσφιλή χαρακτηρισμό του Στ. Κασιμάτη) «ένας ηλικιωμένος βουλευτής του, που έχει το μεράκι να παριστάνει τον λόγιο». Υπήρχαν και οι καταστροφικοί, σαν εκείνους που εισήγαγαν τη «δημιουργική ασάφεια» για να δικαιολογηθούν ότι τα έκαναν θάλασσα στη διαπραγμάτευση με τα πουκάμισα έξω. Υπήρχαν και οι άλλοι του «Ανδρός πεσούσης πας ανήρ ανδρεύεται» ή του «νεοποτισμού». Ηταν ένα Κοινοβούλιο περιβόλι, αλλά ίσως ήταν και το πιο αντιπροσωπευτικό της ελληνικής κοινωνίας, η οποία από την αρχή του ελληνικού κράτους και μέχρι την πρόσφατη κρίση εξέλεγε κατά κανόνα καλύτερους από τον μέσο Ελληνα.
Ο λόγος του νέου προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα (18.7.2019) μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι μπορεί να περάσουμε σε μια εποχή εγγράμματης κανονικότητας. Μιας κανονικότητας που θα βασίζεται στο επιχείρημα και όχι στη χυδαιότητα («στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα»), στο ευφυολόγημα («Τώρα που γίναμε αυτό που θαυμάζαμε, πόσοι άραγε θαυμάζουν αυτό που γίναμε;») και όχι στην αργκό του καφενείου («ανεβείτε, ανεβείτε κι άλλο, δώστε πόνο»).
Μιλώντας στην κοινοβουλευτική του ομάδα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είπε στους βουλευτές πως «οι δημόσιες παρεμβάσεις μας οφείλουν να είναι ουσιαστικές, να διατυπώνουν με σαφήνεια και τεκμηριωμένα επιχειρήματα τις θέσεις μας. Να προάγουν τον διάλογο, αλλά και να απαντούν πειστικά στις αντίθετες αιτιάσεις. Κυρίως, όμως –και θα επιμείνω σε αυτό– πρέπει να αποπνέουν πολιτικό ήθος» (19.7.2019). Αμήν, κι ας ελπίσουμε ότι θα αρχίσουν και να διαβάζουν, διότι, όπως έλεγε κάποιος Αμερικανός, «υπάρχουν βουλευτές που όχι μόνο δεν μπορούν να γράψουν μια ομιλία, αλλά είναι αμφίβολο και αν μπορούν να τη διαβάσουν».
Έντυπη
Written
on 22/07/2019