Στη συμπολίτισσα Μαρίνα Οικονόμου που παραχώρησε το οικόπεδό της στη συμβολή των οδών Κυρά Βασιλικής και Πατριάρχου Τσάτσο- για χρήση παρκινγκ στο Δήμο. Και βέβαια στη Δημοτική αρχή που το είδε θετικά και διαμόρφωσε ήδη το χώρο- έναν χώρο που ειδικά της μέρες του παζαριού θα είναι χρήσιμος.
Τώρα που καθάρισε ο χώρος θα δουν οι συλλέκτες των απορριμμάτων και την φλοκάτη που πέταξε κάποιος εκτός κάδου… εδώ και τρεις μήνες.
– Ανησυχία για νέες υποχωρήσεις, ώστε να διευκολυνθεί η ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε.
– Η υπόσχεση άρσης του εμπολέμου, θέτει σε κινητικότητα τους «Τσάμηδες» που οργανώνουν εκδηλώσεις το Σάββατο στην Κονίσπολη
• Μετά τα «πανηγύρια» Τσίπρα- Κοτζιά για την άνευ όρων παράδοσή τους στις επιθυμίες των Σκοπιανών, όλα δείχνουν ότι έρχεται η σειρά του… Αλβανικού Μετώπου!
Οι γείτονες μας, αναθερμαίνουν τις διεκδικήσεις τους βάζοντας μπροστά τους Τσάμηδες, οι οποίοι ενθαρρυμένοι από το «Ναι σε όλα» της Συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προγραμμάτισαν για το ερχόμενο Σάββατο εκδήλωση για τη λεγόμενη γενοκτονία τους στην Κονίσπολη των Αγίων Σαράντα, (κοντά στα σύνορα με τη Θεσπρωτία), επιδιώκοντας να ικανοποιηθούν οι ανιστόρητες απαιτήσεις τους από την Ελλάδα.
Για τις επικείμενες εξελίξεις και για την πρόθεση υπαναχώρησης από τις πάγιες ελληνικές θέσεις, προϊδέασε ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς. Σε μια ακόμη επίδειξη της αλαζονείας που τον διακατέχει, την περασμένη μόλις εβδομάδα, κάνοντας και επίδειξη κακόγουστου χιούμορ, δήλωσε ότι θα πρέπει να κλείσει και τις Ελληνοαλβανικές εκκρεμότητες, ώστε να μπορέσει να πάει διακοπές!!!
Σε προχωρημένο στάδιο!
Μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν για τη συμφωνία για το «Σκοπιανό» και μόνο στο άκουσμα ότι ο κ. Κοτζιάς είναι έτοιμος να υπογράψει συμφωνία και με την Αλβανία, οι εικασίες για νέες ελληνικές υποχωρήσεις, έγιναν πλέον ενδείξεις ότι οι συζητήσεις βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο.
Αυτές ενισχύονται από τη διαπίστωση ότι ο κ. Κοτζιάς αρέσκεται στη μυστική διπλωματία και ενημερώνει τους πολιτικούς αρχηγούς, τη Βουλή, αλλά και εν γένει τους πολίτες, όταν πλέον έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα, όπως ακριβώς συνέβη και με τη συμφωνία για τη «Βόρεια Μακεδονία». Έχοντας ήδη νωπό αυτό το παράδειγμα, εκφράζονται και υπόνοιες ότι δεν είναι και απίθανο να έχει υπογραφεί κάποιο προσύμφωνο μεταξύ των Υπουργών Ελλάδος και Αλβανίας, στις δύο «κλειστές» συναντήσεις που είχαν σε Κρήτη και Κορυτσά.
Μήνυμα Αλβανίας
Την υπογραφή της Ελληνο- Σκοπιανής συμφωνίας, οι πρώτοι άλλωστε που τη χαιρέτησαν είναι οι Αλβανοί. Μάλιστα χθες το Υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας, έστειλε το δικό του μήνυμα, ανακοινώνοντας «πως είναι ώρα για μείζονες λύσεις στην περιοχή μας, με βάση την κοινή βούληση να σταθεροποιηθεί τελικά ο χώρος μας, με στόχο να γίνει αναπόσπαστο μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Αναφορά κάθε άλλο παρά αθώα, καθώς η Αλβανία, όπως και τα Σκόπια είναι αυτά που «καίγονται» για προώθηση των διαδικασιών ένταξης στην Ε.Ε. (και στο ΝΑΤΟ οι Βόρειοι γείτονες), αλλά η Ελλάδα είναι εκείνη που κάνει μόνο παραχωρήσεις.
Η υπόθεση των Σκοπίων, αποτελεί το πλαίσιο το οποίο- κατά πάσα πιθανότητα- χρησιμοποιεί η Ελληνική Κυβέρνηση και ως «πιλότο» για τη συμφωνία με την Αλβανία. Ήτοι υποχωρήσεις των γειτόνων μας σε επουσιώδη θέματα, όπως π.χ. η χορήγηση της Αλβανικής υπηκοότητας στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, υποχωρήσεις όμως σε καίρια ζητήματα της Ελλάδος, όπως είναι η κατάργηση του εμπόλεμου. Ακόμη και αυτονόητες υποχρεώσεις των Αλβανών, όπως π.χ. η οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ., η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, η περισυλλογή των οστών των πεσόντων των Ελλήνων στον πόλεμο του 1940, μπαίνουν στην ίδια «ζυγαριά» με την αντιμετώπιση του αλυτρωτισμού εκ μέρους των γειτόνων μας.
Η Ελληνική Μειονότητα
Η συμφωνία με την Αλβανία, έχει ωστόσο και πολλούς «αστερίσκους», τους οποίους δεν μπορούν να «προσπεράσουν» ελαφρά τη καρδία Τσίπρας- Καμμένος- Κοτζιάς: Ο πρώτος έχει να κάνει με την ύπαρξη αναγνωρισμένης Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, η οποία σήμερα εξακολουθεί να υφίσταται διώξεις, να αρπάζονται περιουσίες της και να επιδιώκεται η «ειρηνική», αλλά εκβιαστική εκδίωξή της από τον τόπο της. Για την Αλβανική Κυβέρνηση, δεν υφίσταται ζήτημα Βορείου Ηπείρου. Αντίθετα, προβάλλει το «Τσάμικο», τον δεύτερο μεγάλο «αστερίσκο» στις σχέσεις των δύο χωρών. Οι «Τσάμηδες» αναμένουν πως και πως την άρση του εμπολέμου, ώστε να αποκατασταθεί η αδικία, όπως χαρακτηρίζουν την εκδίωξή τους από τη Θεσπρωτία, ως συνεργάτες των Ναζί.
Μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος Χότζα- Αλία, χρησιμοποιούνται ως «μοχλός πίεσης» από τις εκάστοτε Αλβανικές Κυβερνήσεις. Το 1994 μάλιστα επί θητείας Σαλί Μπερίσα, η 27η Ιουνίου αναγνωρίστηκε ως «ημέρα γενοκτονίας των Τσάμηδων», ενώ επί κυβέρνησης Έντι Ράμα, υπήρξε συνεργασία με το κόμμα των «Τσάμηδων» που στις περυσινές εκλογές έμεινε όμως εκτός Βουλής.
Καταργεί το «εμπόλεμο»!
Ο κ. Κοτζιάς έχει αφήσει «ορθάνοιχτη» την πόρτα κατάργησης του εμπολέμου, που αποτελεί διακαή πόθο της Αλβανίας. Ο Υπουργός υποστηρίζει δε με την Άρση του εμπολέμου, η «δικαίωση» των «Τσάμηδων» θα αφορά μόνο τη διεκδίκηση των περιουσιών τους που τελεί υπό τη μεσεγγύηση του κράτους, όχι όμως και επιστροφή τους στα χωριά που έδρασαν οι πρόγονοί τους και οι οποίοι οδήγησαν σε εκατοντάδες δολοφονίες, απαγωγές, βιασμούς ελλήνων, πυρπολήσεις σπιτιών και λεηλασίες 53 χωριών!
Οι διεκδικήσεις όμως των «Τσάμηδων» θεωρείται σχεδόν βέβαιο, ότι σταδιακά θα μεγαλώνουν καθώς ολόκληρες γενιές τους έχουν γαλουχηθεί με επιθετικό αλυτρωτισμό. Οι διεκδικήσεις για αποζημιώσεις των περιουσιών τους είναι ίσως οι πιο «ελαστικές». Στις χειρότερες, θέτουν είτε θέμα προσάρτησης ελληνικών εδαφών ή επιστροφή στα προπολεμικά τους σπίτια.
Ιδεολογικές αγκυλώσεις
Υπάρχει και ένας επιπρόσθετος παράγοντας ανησυχίας για το τι είδους συμφωνία θα υπογράψουν οι Τσίπρας – Κοτζιάς με την Αλβανία. Και οι δύο τους εκπροσωπούν πολιτικές δυνάμεις, που πριν λίγες δεκαετίες δεν μπορούσαν καν να ακούν για καταπίεση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και δεν δέχονταν κριτική για τον «σοσιαλιστικό παράδεισο» που είχαν εγκαταστήσει οι Χότζα- Αλία. Η δε χρήση του κατοχυρωμένου με διεθνείς συμβάσεις όρου Βόρειος Ήπειρος, τους οδηγούσε σε ακραίους χαρακτηρισμούς σε βάρος όσων αμφισβητούσαν τη … δημοκρατία και τα επιτεύγματα του Χότζα. Κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος σήμερα, όντας φοιτητής στις αρχές της δεκαετίας του 1980, πρωταγωνιστούσε, σύμφωνα με μαρτυρίες, στις επιθέσεις κατά του αοίδιμου μητροπολίτη Κόνιτσας Σεβαστιανού. Με ένα τόσο «φορτισμένο» ιδεολογικά παρελθόν (από το οποίο είναι άγνωστο αν έχουν απαλλαγεί οι σημερινοί κυβερνώντες), με νωπά τα … επιτεύγματα με τους Σκοπιανούς, ποιος άραγε μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στους χειρισμούς τους για μια συμφωνία προς όφελος της Ελλάδος και όχι για «λευκή επιταγή» προς την Αλβανία;
Ας προσέξουν την υπογραφή τους
Αν ισχύσει το δεύτερο, τότε θα συνεχίσει να μας «δείχνει» το δάχτυλο και να απαιτεί συνεχώς διευκολύνσεις και πάσης φύσεως συνδρομή, χωρίς να αντιμετωπίζει ούτε καν την εγκληματικότητα, που είναι η πρώτη σε… εξαγωγές δραστηριότητα προς την Ελλάδα! Ας τα λάβουν υπόψη πριν βάλουν την υπογραφή τους οι Τσίπρας- Κοτζιάς.
πηγη:proinoslogos.gr
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ’ την Βόρειο Ήπειρο
απο το νέο βιβλίο της Χαρούλας Βερίγου Μπάντιου
Τι κι αν ο έρωτας
δεν περνά πια από παλιές ξεχασμένες γέφυρες
εσύ κρατάς την μνήμη
μ` ένα ζευγάρι σπασμένα σαντάλια στα χέρια
και μια χούφτα παμπάλαιο νερό,
όταν το ίδιο σύννεφο ταξιδεύει τη ρέμβη σου
και το ποτάμι μαθητεία σκληρή
σε καλεί να περπατήσεις
τα περάσματά του ανάποδα.
Μετανάστευσε λέει…
η αθώρητη Μοίρα
μα εσύ τραγουδάς
με το μελλοντικό σου όνομα…
Ζωή.
Κάποιοι μετρούν την αγάπη με τα βουνά.
Κάποιοι ανοίγουν
τις λάθος πόρτες με λέξεις σωστές
μνημονεύοντας φεγγάρια
και πέτρα.
Κάποιοι επιστρέφουν
εκεί που δεν έχουν φύγει οι μέρες.
Κάποιοι όπως εσύ,
αποστηθίζουν οξιές
και ξαφνικά πετάγματα πουλιών
χωρίς να μπερδεύουν τα μακρινά άστρα
με το φως τών πυγολαμπίδων.
Καθρέφτης σου γίνομαι,
να με κοιτάς
όταν σε άσωτη μοναξιά
χτίζεις λαβυρίνθους
ώρες που ανοίγουν οι φλέβες τ΄ουρανού
ώρες που αμίλητα γελάς
και χορεύεις
μετρώντας στα ξέφτια τής σκέψης
έργα ανθρώπων, αιώνες
και κόπους θεών.
Κορφολόγησες στιγμές
και σιωπές
κάτω από τον ίσκιο φυλλωμένης βελανιδιάς
με περιστέρια στα χέρια
τώρα που οι ρυτίδες έγιναν δρόμοι
τώρα που το νήμα τελειώνει βρήκες το νόημα.
«Γλίτωσε ο τόπος», λες
τα μάτια βουρκώνουν
ευτυχώς
πριν τελειώσει ο καινούριος κόσμος
και πριν αναστηθεί ο παλιός,
να ’την, η αγάπη την αυγή
που την κορφή αγιάζει.
Ασάνταλος ο άνεμος
κατεβαίνει από τη Μονολιάσα,
συνήγορος σε τελετή μυστική,
απόψε μ’ έναν κύκλιο χορό στη Δωδώνη,
μαζί, όλες τις αποτυχίες,
μαζί θα νικήσουμε…
Ζωή.
Πριν ο ήλιος βάψει κόκκινες τις κορφές
και πριν το χαλκείο χτυπήσει,
άνεμος αντάρτης
κατεβαίνεις τον Γράμμο.
Διαβάζεις σημάδια τής θύμησης,
οι οπλές τού αλόγου
φέρνουν πιο κοντά τους ξένους μύθους
γεύση από χώμα κι αλάτι
τα χείλη καίνε
μετράς ανάποδα,
μετράς ελεύθερος
λαλούν τ’ αηδόνια.
«Μετρά η αγάπη τα βουνά,
μετριέται κι η αγάπη», συλλαβιστά
να μη ραγίσουν οι λέξεις.
Χιονίζει ακόμη
λευκά τριαντάφυλλα στην καρδιά
όταν σε περιμένουν στην Αετομηλίτσα.
Ήρθα…
φεγγοβόλησε τ’ άσπρο πουκάμισο
απρόοπτα το τραγούδι στα χείλη
ευγένεια παιδική
σ’ αιθέριο ανάστημα γιγαντωμένο καρδιοχτύπι
θα μετρήσει ραγισμένα βλέμματα
και το αχ,
μα ο έρωτας
για το προσεχές ραντεβού
γυαλίζει Γιαννιώτικα μπακίρια
κι ασημένια σαΐτα .
Όλες τις εποχές,
όλες αύριο, μαζί θα ζήσουμε
κι ύστερα απαλή θά ’ρθει η βροχή
και η χαρά ομίχλη θα μας τυλίξει
στη Μαύρη Πέτρα
και στο Σαραντάπορο,
εκεί στη μνήμη τού νερού,
πέρα μακριά,
τώρα που δεν μας σημαδεύουν οι πληγές
και οι ερωτήσεις,
τόσο βαθιά
ας χαθούμε
όσο η αιώνια αγάπη.
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Φιλιάτες 13 Ιουνίου 2018
Έναρξη λειτουργίας του θεσμού του Τοπικού Αστυνόμου στη Δημοτική Κοινότητα Σαγιάδας
Ξεκίνησε από σήμερα (18-06-2018) να λειτουργεί ο θεσμός του Τοπικού Αστυνόμου στη Δημοτική Κοινότητα Σαγιάδας του Δήμου Φιλιατών, με έδρα το κοινοτικό κατάστημα της πρώην Κοινότητας Σαγιάδας.
Ο Τοπικός Αστυνόμος επιλαμβάνεται και διεκπεραιώνει ζητήματα καθημερινότητας των πολιτών, ενημερώνει, διευκολύνει και κατευθύνει τους πολίτες σχετικά με τη διαδικασία ρύθμισης ζητημάτων που εμπίπτουν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ειδικότερα, ο Τοπικός Αστυνόμος έχει, μεταξύ άλλων, τις παρακάτω αρμοδιότητες :
Στόχος λειτουργίας του θεσμού είναι η άμεση επαφή των πολιτών με τη αστυνομία, γεγονός που συμβάλει στη δημιουργία περαιτέρω σχέσεων εμπιστοσύνης και αμφίδρομης συνεργασίας, εξασφαλίζοντας την ικανοποιητική επίλυση των προβλημάτων τους.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ
(Ηθοποιός, Βουλευτής Επικρατείας του Κ.Κ.Ε.)
«Δεν καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται!»
«Ο κόσμος δείχνει απίστευτη ανοχή στα σκανδαλοθηρικά εγκλήματα των κυβερνήσεων. Ο ραγιαδισμός του υποτακτικού απέναντι σε Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ.!»
«Δεν ανατρέπεις έτσι καταστάσεις. Δεν είναι Αγανακτισμένος από μόδα. Είσαι συνειδητά και κατεβαίνεις με πρόγραμμα, με οργάνωση!»
«Αν δεν μάθουμε την αλήθεια της ιστορίας χαθήκαμε»
Κύριε Καζάκο, η αλήθεια είναι ότι έχετε βρεθεί παντού. Έχετε βρεθεί στις πιο μεγάλες μέρες της….
Ιστορίας, παρόν και αξιόμαχος, είτε από την πλευρά της Υποκριτικής Τέχνης, την οποία υπηρετείτε, είτε από την πλευρά των Αγώνων. Είστε Βουλευτής Επικρατείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, κάτι που σημαίνει ότι πέρα από ενεργός πολίτης, είστε και ενεργός πολιτικός.
-Η δουλειά μας είναι τόσο πολύ συνδεδεμένη με την πολιτική. Η τέχνη είναι πολιτική πράξη, είναι κατεξοχήν πολιτική πράξη.
-Δεν το υποστηρίζουν αυτό πολλοί συνάδελφοί σας, και δεν το είδα να το υποστηρίζουν, τουλάχιστον σε σχέση με τα όσα γίνονται στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα…
-Καταστάσεις σαν τη σημερινή αποδεικνύουν αυτά που είναι αυτονόητα, αλλά δύσκολα φτάνουν στον κόσμο. Η Τέχνη είναι η πραγματικότητα και κάνει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα την οποία ζει. Και το καταφέρνει αυτό μέσω της Τέχνης, μέσω της Παιδείας, μέσω όλων των πνευματικών του δραστηριοτήτων, γιατί όλα αυτά, όπως και οι Επιστήμες, εκεί συντείνουν, δηλαδή στο να καταλάβουμε μέσα σε ποιο κόσμο ζούμε, ποια είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε. Και αυτό, όχι χάριν παιδείας, αλλά με απώτερο σκοπό να καταφέρεις να καθορίσεις τη θέση σου μέσα σε αυτή την πραγματικότητα. Όταν δεν την ξέρεις, τότε δεν μπορείς να πάρεις θέση στα πράγματα. Θα είσαι άθυρμα. Σε παίρνει ο αέρας από’δω κι από κει, όπου φυσάει ο άνεμος πας κι εσύ. Κατ’ αυτή την έννοια, είναι εντελώς πολιτική πράξη οτιδήποτε κάνει ο πολίτης.
-Η ταινία «Το μπλόκο» του Άδωνη Κύρου αναφέρεται στο γεγονός του μπλόκου της Κοκκινιάς κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής το 1944, και εσείς πρωταγωνιστήσατε σ’ αυτή. Από πότε είχατε να δείτε την ταινία και πως αισθανθήκατε τώρα, που ξαναπροβάλλεται στους κινηματογράφους;
-Είχα να τη δω από το 1965, από τότε που γυρίστηκε. Δεν υπάρχει σε DVD, ούτε έχει παιχτεί στην τηλεόραση, οπότε ήταν ευχής έργον που η New Star και ο Βελισσάριος Κοσσιβάκης την επανέκδοσαν. Βρέθηκα, μάλιστα, στην πρώτη προβολή της επανέκδοσης της ταινίας την περασμένη εβδομάδα στην Κοκκινιά, όπου προβλήθηκε ακριβώς πάνω στον τοίχο στον οποίο οι Γερμανοί κατακτητές τουφέκισαν ένα μεγάλο αριθμό άμαχων Ελλήνων. Μαζί, μάλιστα, με κάποιους από αυτούς που είχαν ζήσει τα πραγματικά γεγονότα. Εκεί, συγκινήθηκα πάρα πολύ. Η ταινία είναι μια πάρα πολύ καθαρή και τίμια δουλειά. Έχει μπει στο βάθος αυτού του περιστατικού. Κάτι που συνήθως το αποφεύγουμε. Δυστυχώς, ο κινηματογράφος μας δεν ασχολήθηκε με την ιστορία αυτών των δεκαετιών, του 1940, του 1950 και του 1960 που ήταν πολύ σημαντικές, παρά μόνο περιστασιακά. Ορισμένοι σκηνοθέτες που είχαν μυαλό και νου ασχολήθηκαν, αλλά γενικά ο κινηματογράφος προτίμησε να πιάσει άλλα θέματα, ευκολότερα. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Άδωνις Κύρου, ήταν ένας άνθρωπος που έζησε τα χρόνια της Κατοχής, κατάφερε και έφυγε και γλύτωσε τις διώξεις, άνθρωπος σπουδαγμένος, με σοφία. Άφησε σημαντικό έργο στη Γαλλία όπου βρέθηκε, σε θέματα θεωρητικά του κινηματογράφου, αλλά και την πράξη. Και στη συνέχεια, επέστρεψε εδώ, στη χώρα του, με όλη του την αγάπη και τη νοσταλγία να γυρίσει αυτή τη συγκλονιστική ταινία. Ήταν εξαιρετικός συνεργάτης, ευαίσθητος, μορφωμένος, με μεγάλη καλλιέργεια, ευγενικός, ευπατρίδης.
-Ο ρόλος σας στην ταινία είναι ενός μαυραγορίτη που βρίσκεται μπροστά στην ηθική στιγμή της επιλογής του, αν θα καταδώσει τους συμπατριώτες του, προκειμένου να σωθεί ή αν θα πεθάνει ο ίδιος. Τελικά δεν το αντέχει, οπότε στήνεται και ο ίδιος στο εκτελεστικό απόσπασμα.
-Ήταν ένας ειδικός ρόλος που με απασχόλησε και μένα τότε. Είναι ένας άσχετος με την πολιτική άνθρωπος (όπως πάρα πολλοί συμπατριώτες μας σήμερα), ο οποίος ασχολιόταν με αυτά τα πράγματα για να κερδίσει κάποια χρήματα, να παντρευτεί την κοπέλα που αγαπά και δεν τον ενδιέφερε τίποτα άλλο. Είχε διασυνδέσεις με διάφορους ανθρώπους, είτε από την μεριά της Αντίστασης, είτε από τη μεριά των συνεργατών των Γερμανών, οι γνωστοί κουκουλοφόροι και όλος αυτός ο εσμός των γερμανοτσολιάδων, αυτά τα φρούτα της εποχής.
-Με νόμο του 1951, που διατηρήθηκε επί Καραμανλή και επικυρώθηκε εκ νέου από την παρούσα Κυβέρνηση και τους κυρίους Παπακωνσταντίνου, Λοβέρδου, Καστανίδη και Βενιζέλο, σε όλους αυτούς που εσείς αποκαλείται εσμό, διπλασιάζονται τα συντάξιμα χρόνια για την περίοδο υπηρεσίας τους ως «κυνηγοί κεφαλών» και διώκτες των «κομμουνιστοσυμμοριτών» για την περίοδο 1946 – 1949! Ως είδηση ακούγεται απίστευτη, κι όμως ισχύει!
-Γιατί σας κάνει εντύπωση; Το κράτος που δημιουργήθηκε μετά την απελευθέρωση, μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, που στηρίχθηκε; Στηρίχθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις, τους Άγγλους, τον Τσώρτσιλ και το Σκόμπι. Εδώ έχουμε το πρωτοφανές γεγονός να γίνεται εισβολή από σύμμαχο χώρα σε σύμμαχο χώρα! Από το Βρετανικό Σώμα στην Ελλάδα. Ακριβώς για να φτιαχτεί ένα κράτος που στηρίχθηκε σε αυτά τα στοιχεία που πολύ σωστά έδωσε σε όλους αυτούς το «μπαξίσι» τους.
-Και τους το δίνουν ακόμα! Το 2011… τόσα χρόνια μετά!
-Μα και βέβαια. Ποιο ήταν το νέο ελληνικό κράτος; Οι δοσίλογοι, οι μαυραγορίτες, οι ταγματασφαλίτες, οι γερμανοτσολιάδες. Αυτά που έχουμε σήμερα είναι οι ουρά τους. Όταν τα συντηρούμε αυτά τα πράγματα, επιβιώνουν. Κάνουμε προσπάθειες τα τελευταία χρόνια να γίνει μια εθνική συνεννόηση, να ξεχαστεί αυτό το συγκλονιστικό παρελθόν. Τουλάχιστον, αφού δεν μπόρεσε να αξιοποιηθεί, καλύτερα να μπει στην άκρη να πάψει αυτή η διαμάχη του Εμφυλίου. Αλλά βλέπετε, όμως, ότι τα αγκάθια παραμένουν.
-Οι νεότερες γενιές, τα παιδιά και τα εγγόνια σας, δε θα θέλατε να μάθουν αυτή την αλήθεια;
-Μα αν δε μάθουν χαθήκαμε. Γι’ αυτό, όταν αυτή τη στιγμή, με τις εξελίξεις τα τελευταία 20 χρόνια βρεθήκαμε στο άρμα της Ενωμένης Ευρώπης, μπήκαμε στην Νομισματική Ένωση, καταστράφηκε ο τόπος στην κυριολεξία, φτώχυνε ο κόσμος και όλα αυτά λόγω μιας συγκεκριμένης πολιτικής. Και βλέπετε την ανοχή που δείχνει ο κόσμος, αυτό το ραγιαδισμό του υποτακτικού. Ένα πράγμα, που σου σηκώνεται η τρίχα. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί δεν έχει μάθει την Ιστορία του, γιατί δεν έχει Παιδεία, γιατί τον έχουν καταστρέψει, τον έχουν αλλοιώσει, τον έχουν αποπροσανατολίσει και δεν μπορεί να καταλάβει τι του γίνεται.
-Γι’ αυτή την Παιδεία που εσείς υπερασπίζεστε, με το δεδομένο μάλιστα της κατάθεσης του νέου Νομοσχέδιου από την Υπουργό κα. Διαμαντοπούλου, εσείς λέτε ότι αν τη χάσουμε, τότε χαθήκαμε.
-Μα όλες οι προσπάθειες σε αυτό κατατείνουν. Να μη θυμόμαστε τίποτε, να «ωραιοποιήσουμε» την πραγματικότητα, να την αλλοιώσουμε. Είναι ένα πράγμα που εντάσσεται στα καθαρά πολιτικά ζητήματα. Δεν μπορεί να βλέπει κάποιος αυτά τα πράγματα ρομαντικά. Και είναι λάθος αυτή η αντίληψη που περνά στον κόσμο, το να παραβλέπουμε ότι φτάσαμε στο σημείο που φτάσαμε λόγω της συγκεκριμένης πολιτικής που ακολούθησαν τα δύο μεγάλα κόμματα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Ν..Δ που εναλλάσσονται στην εξουσία από τη Μεταπολίτευση και μετά. Τα κόμματα αυτά ακολουθούν ακόμα τις εντολές της Ευρώπης. Και είναι λάθος να πιστεύει ο κόσμος ότι, ψηφίζοντας αυτά τα κόμματα, ψηφίζει κάποιους που ενδιαφέρονται για τα δικά του προβλήματα. Ας είναι ξεκάθαρο. Οι αποφάσεις παίρνονται έξω. Είμαστε ένα προτεκτοράτο, μια μπανανία, μια αποικία, και παλαιού τύπου μάλιστα, χωρίς να τηρούνται καν τα προσχήματα. Οι εντολές έρχονται απ’ έξω.
-Από την άλλη πλευρά, αυτό που έγινε στο Σύνταγμα με τους Αγανακτισμένους, πώς το αξιολογείτε;
-Τίποτα δεν ήταν. Δε γίνονται έτσι αυτά με σκηνές και ταμπελίτσες. Εδώ χρειάζεται οργανωμένη αντίσταση. Όταν λέμε ανυπακοή και αντίσταση στο σύστημα, το οποίο μας καταστρέφει, όταν λέμε να υπερασπιστούμε τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, την Παιδεία μας, την Υγεία μας, τους Θεσμούς, οι οποίοι καταστράφηκαν, και βέβαια έχει υποθηκευθεί η ζωή γενεών, γιατί κακώς νομίζει ο κόσμος ότι είναι ζήτημα 5 – 10 χρόνων, ενώ αυτό θα πάει 5 δεκαετίες, τότε το πράγμα θέλει σοβαρή οργάνωση. Για να αλλάξεις αυτή την κατάσταση υπέρ του λαού, υπέρ των ανθρώπων του μόχθου, και εμείς στο Κ.Κ.Ε. αυτό πασχίζουμε να κάνουμε, αυτή είναι η φιλοσοφία μας και η κοσμοαντίληψή μας, η υπεράσπιση των συμφερόντων του απλού λαού, των πολλών, των ανθρώπων του μόχθου, εμείς, λοιπόν, λέμε ότι χρειάζεται οργάνωση.
-Μήπως αυτός ο λαός δεν έχει καταλάβει την έννοια φτωχός, μήπως θα το καταλάβει τώρα;
-Πώς δεν το έχει καταλάβει! Το θέμα είναι ότι δε βλέπει διέξοδο, δεν ξέρει τη διέξοδο. Εκεί θέλει πολύ δουλειά. Δε βγαίνουμε έτσι αορίστως στο δρόμο. Να βγούμε στο δρόμο ναι, αλλά με συγκεκριμένο πολιτικό στόχο, όχι έτσι για να κάνουμε πανηγυράκια.
-Στην ταινία «Το μπλόκο» η πρωταγωνίστρια λέει δύο καίριες φράσεις και τις συγκράτησα: «Όλοι μας το ίδιο κινδυνεύουμε. Μόνο όσοι λυγίσουν κινδυνεύουν περισσότερο». Εξαιρετική η σεναριακή οικονομία της ταινίας, και έχω την αίσθηση ότι αυτή η φράση τα λέει όλα.
-Ε, βέβαια, βέβαια. Και θυμάμαι αυτό που φώναξε ο άλλος πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Μάνος Κατράκης, όταν τον έστησαν στον τοίχο: «ψηλά το κεφάλι αδέλφια».
-Μιλήσατε για ανοχή του κόσμου και από την άλλη πλευρά έχουμε παραδείγματα πολλών ανθρώπων, μεταξύ των οποίων κι εσείς, που στην καρδία της δικτατορίας ανεβάσατε ένα καθαρά αντιχουντικό θεατρικό έργο, «Το Μεγάλο μας Τσίρκο». Σήμερα τι γίνεται;
-Μα όχι μόνο εμείς. Όλο το θέατρο τότε προσπαθούσε να συντονιστεί με τον κόσμο και να βρει ένα τρόπο επικοινωνίας. Κάποιες προσπάθειες πέτυχαν περισσότερο, κάποιες λιγότερο… Πάντα γινόταν αυτό. Και προπολεμικά ακόμα, με όλο αυτό τον κινηματογράφο των παραγωγών που αναπτύχθηκε και μεταπολεμικά, υπήρχε παράλληλα και ένας κινηματογράφος ποιοτικός, υπήρχαν προσπάθειες δημιουργίας ποιοτικών καλλιτεχνικών ταινιών από σημαντικούς ανθρώπους, οι οποίες, όμως, δεν έβγαιναν στο κοινό. Ήταν στο περιθώριο. Ακόμα και στη δεκαετία του 1960, όταν οι εμπορικές ταινίες έκαναν 500 χιλιάδες και ένα εκατομμύριο εισιτήρια στην Α΄ προβολή, έβγαινε μια ποιοτική ταινία και έκανε δύο χιλιάδες εισιτήρια ή δεν έβρισκε αίθουσα να προβληθεί. Οι προσπάθειες υπήρχαν, πάντα υπήρχαν, αλλά το σύστημα τις έπνιξε.
-Η ταινία «Το μπλόκο» αφιερώνεται στους Έλληνες πατριώτες και στα τρία χαρακτηριστικά τους: ευγένεια, θάρρος και υπερηφάνεια. Ποια θα λέγατε ότι πρέπει να είναι τα σημεία αναφοράς μας, ειδικά για τη νέα γενιά της οποίας το μέλλον έχει υποθηκευθεί;
-Πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι, νέοι και μεγαλύτεροι. Η παρουσία των αγωνιζόμενων Ελλήνων δεν είναι μικρή. Το θέμα είναι ότι πρέπει να πολλαπλασιαστεί. Το ζήτημα είναι να ξαναθυμηθούμε αυτές τις αξίες. Να μας βαρέσει το φιλότιμο. Να σηκωθεί το ανάστημά μας, να σταθούμε στα πόδια μας, να ανορθωθεί το ηθικό που είναι τόσο πεσμένο και το έχουμε βάλει κάτω.
-Στη φυλακή θα τους κλείνατε αυτούς που έχουν φάει τα άπειρα και συνεχίζουν;
-Η κάθε εποχή έχει τον τρόπο της και τα μέσα της να τιμωρεί. Όταν φτάνει στο σημείο που μπορεί να το κάνει. Εδώ δεν έχουμε απλές λωποδυσίες. Εδώ έχουμε κατάφορη εθνική προδοσία. Και το ξαναλέω: ΚΑΤΑΦΟΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!
Νόρα Ράλλη
Τέτοια «δημοκρατική» κατάντια δεν έχει ξανασυμβεί στην ανθρώπινη ιστορία»!!! (από Ευρυπίδη Μπίλλη η φράση εντός εισαγωγικών) Ποιά δημοκρατία και ποιά κατάντια; Εδώ, αποδεικνύεται παντελής ΑΓΝΟΙΑ της κυβέρνησης και σε μεγάλο βαθμό και της αντιπολίτευσης, για το ποιος λαός τους έχει ψηφιστεί, και μέχρι ποιο σημείο τους έχει εξουσιοδοτήσει… Τα έχουν μπερδέψει και, δυστυχώς, βρίσκονται σε απόλυτη σύγχυση.
via Με ποιά εξουσιοδότηση ξεπουλιέται η πατρίδα μας; — ΕΛΛΑΣ
Το παρακάτω κείμενο του χρήστη «Νομάς» γράφτηκε ως σχόλιο σε άρθρο του ιστότοπου e-amyna.com αναφορικά με την εκχώρηση ονόματος, αποδοχής υπηκοότητας και «μακεδονικής» γλώσσας στους Σκοπιανούς και το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο γιατί θεωρούμε ότι περιέχει την ουσία εθνικών υποχωρήσεων 100 ετών:
«Κάποτε ήμουν Ελλην Ηπειρώτης, 1914… υποχώρησα και εδέχθηκα να με ονομάσουν βόρειο-Ηπειρώτη το 1923. Μου είπαν έτσι ότι θα εξασφαλίσουν όλα μου τα δικαιώματα… Να μην φοβάμαι. Επεσα και κοιμήθηκα και ξύπνησα το 1945 να ανακαλύψω ότι πλέον ήμουν Μειονοτικός (το τι μειονότητα δεν το λέγαν). Ξανάκοιμήθηκα και ξύπνησα το 1991 Αλβανός.
Κάποτε ήμουν Έλλην Κύπριος, μου είπαν να δεχθώ ότι υπάρχουν και Τούρκοι στο νησί και δν είναι σωστό να μην νοιώθουν και αυτοί ίσιοι. Το δέχθηκα, τι κι αν ήταν το ίδιο μου το αίμα εξισλαμισμενο με την βία.
Έτσι έπεσα και κοιμήθηκα. Ξύπνησα Ελληνοκυπριος και ο αδελφός μου Τουρκοκύπριος. Τώρα μου λένε να μην λέω πώς είμαι Έλληνας…
Κάνει κακό στην ειρήνη και την ευημερία της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι και γω λέω είμαι Κύπριος σκέτο. Νιώθω όμορφα γιατί μου χαϊδεύουν την πλάτη οι ξένοι.
Κάποτε ήμουν Ίμβριος, Τενέδιος, Κωνσταντινουπολίτης, μου είπαν μην φοβάσαι, έχεις στάτους μειονότητος… Όλα καλά θα πάνε…σήμερα ζω στην Αθήνα. Στο φέισμπουκ μου γράφω τόπο καταγωγής Istanbul, Turkey. Τα ξαδέρφια μου βέβαια ζουν στην Πόλη ακόμα υπό το όνομα Μοχάμεντ και Φατιμά.
Κάποτε ήμουν Μακεδόνας. Μου είπαν πως αυτό δεν ευχαριστεί τους σχεδιασμούς των φίλων μας των Γερμανών (για τα δυτικά Βαλκάνια – νέα γερμανική γιουγκοσλαβια) και πώς είναι εθνικιστικό. Και γω σαν καλό παιδί που είμαι και που αγαπά όλο τον κόσμο άλλαξα όνομα και ευτυχώς μου επέστρεψα με χίλια ζόρια να λέγομαι Νοτιομακεδόνας.
Αλλά θα σας την σκάσω βρε. Για να δείτε ότι είμαι ακόμα καλύτερος απ ότι νομίζετε σκέφτομαι ένα πιο κατάλληλο όνομα: Νομάς».
Τα είπε όλα ο άνθρωπος. Ας διαβαστεί αυτό το κείμενο στη Βουλή. Αρκεί. Και ας πούνε όλοι μαζί «Καληνύχτα Ελλάδα» να τελειώνουμε…
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ’ την Βόρειο Ήπειρο
Written
on 20/06/2018