ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Kosmas Kasimis Οι συνεταιρισμοί δεν είναι απλώς μια επιλογή για τον πρωτογενή τομέα της Θεσπρωτίας – είναι αναγκαιότητα.

Σε έναν νομό με ισχυρή αγροτική και κτηνοτροφική ταυτότητα, η ίδρυση και – κυρίως – η σωστή και διαφανής λειτουργία συνεταιρισμών μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο για έναν υγιή, ανταγωνιστικό και ανθεκτικό πρωτογενή τομέα.

Οι αποτελεσματικοί συνεταιρισμοί προσφέρουν:

συλλογική δύναμη στους παραγωγούς

καλύτερη οργάνωση και έλεγχο

προστασία από φαινόμενα κακοδιαχείρισης.

Ας είμαστε ξεκάθαροι: οι επιδοτήσεις δεν είναι κέρδος. Στόχο έχουν να ενισχύσουν τις υποδομές και τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης.

Η κερδοφορία έρχεται από την παραγωγή, την ποιότητα και την πώληση των προϊόντων.

Η Θεσπρωτία μπορεί και πρέπει να επενδύσει σε σύγχρονους, υγιείς συνεταιρισμούς, που θα λειτουργούν με κανόνες, διαφάνεια και όραμα.

Για έναν πρωτογενή τομέα που παράγει αξία, δημιουργεί εισόδημα και χτίζει μέλλον για τον τόπο μας.

Σ.ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ: Η θεωρία είναι σωστή, όμως στη πράξη και για τους Φιλιάτες- απέτυχε. Την δεκαετία του ’60 ιδρύθηκε και λειτούργησε το Συνεταιριστικό Τυροκομείο Φιλιατών, με την στήριξη- στο ξεκίνημα του- των Εγγλέζων που έφτιαχναν τα Βορειοηπειρώτικα σπίτια στο Φιλιάτι. Μέχρι τότε λειτουργούσαν αρκετά ιδιωτικά τυροκομεία, τα οποία σταδιακά έκλεισαν. Το Τυροκομείο Φιλιατών με σύγχρονα μηχανήματα και σπουδαγμένο προσωπικό σημείωνε επιτυχίες. Πέρα από τις σημαντικές πωλήσεις, έφτιαχνε ειδικά τυριά (Vize) που έφευγαν κατευθείαν για ΗΠΑ. Όμως, η αδυναμία ελέγχου των πωλήσεων κλπ, από τους συνεταιριστές έφερε την κακοδιαχείριση και το τέλος αυτής της επιτυχημένης συνεταιριστικής προσπάθειας. Δεν ξέρω αν σήμερα στους Φιλιάτες λειτουργεί ιδιωτικό Τυροκομείο. Γνωρίζω όμως ότι διαπρέπουν κάποια ιδιωτικά στην Παραμυθιά- που δεν είχε τέτοια ατυχή συνεταιριστική προσπάθεια. Γιώργος Κώτσης