ΑΝΑΡΤΗΣΕ: Fotis Papageorgiou
Γκάρι Κασπάροφ
Η νέα παγκόσμια τάξη είναι εδώ και δεν βγάζει και πολύ νόημα.
Υπάρχουν ψίθυροι στην Ουάσινγκτον ότι ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκει να παραγκωνίσει την G7 – την ομάδα των επτά μεγάλων βιομηχανικών δημοκρατιών – και να την αντικαταστήσει με αυτό που ο Τύπος αποκαλεί «Πυρήνα 5» : τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία και την Ιαπωνία.
Αξιοσημείωτα, στη μετάβαση από την G7 στην C5 χάθηκαν πέντε από τις άλλες ελεύθερες χώρες που αποτελούν την παλιά ευθυγράμμιση: η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και ο Καναδάς. Στο επίκεντρο βρίσκονται δύο δικτατορίες (Ρωσία και Κίνα) και μια βαθιά προβληματική φιλορωσική δημοκρατία (Ινδία).
Η Ιαπωνία -μια εδραιωμένη δημοκρατία και μακροχρόνιος σύμμαχος των ΗΠΑ- είναι ο μόνος επιζών της G7 και, επιφανειακά, η πιο περίεργη συμπερίληψη. Στην πραγματικότητα, αυτό μπορεί να αποδοθεί μόνο σε προσωπικές προτιμήσεις. Ο Τραμπ συμπαθεί τους Ιάπωνες , ωστόσο, όπως έδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα, όχι αρκετά για να τους υπερασπιστεί πραγματικά από ένα επιθετικό Πεκίνο.
Γιατί μια τέτοια ανοησία;
Η απάντηση είναι διπλή:
Καταρχάς —σε αντίθεση με τις δημοκρατίες της Ευρώπης— ο Τραμπ έχει μια προσωπική συμπάθεια για αυτά τα τέσσερα έθνη και τους ηγέτες τους.
Δεύτερον, και ίσως πιο σημαντικό στο μυαλό του Τραμπ, είναι μεγάλοι.
Εδώ, η συνέντευξη του Τραμπ από την περασμένη εβδομάδα με την Ντάσα Μπερνς του POLITICO είναι διδακτική.
Σχετικά με τη Ρωσία και την Ουκρανία, ο Μπερνς ρωτά τον Τραμπ: «Ποια χώρα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ισχυρότερη διαπραγματευτική θέση;»
Στην οποία ο Τραμπ απαντά:
Λοιπόν, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Είναι η Ρωσία. Είναι μια πολύ μεγαλύτερη χώρα.
Η Ρωσία είναι μεγαλύτερη από την Ουκρανία. Τι πρωτότυπη ιδέα!
Ο πρόεδρος επαναλαμβάνει στη συνέχεια:
Η Ρωσία έχει το πάνω… πάνω χέρι. Και πάντα το είχε. Είναι πολύ μεγαλύτερες. Είναι πολύ πιο δυνατές από αυτή την άποψη.
Αυτό είναι βασικά το ίδιο επιχείρημα που προβάλλουν οι «ρεαλιστές» της εξωτερικής πολιτικής, όπως ο καθηγητής John Mearsheimer, οι οποίοι επιθυμούν να μας υπενθυμίσουν ότι η Ρωσία είναι μεγαλύτερη από την Ουκρανία και ότι υπάρχουν περισσότεροι Ρώσοι από Ουκρανοί.
Πάρα πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τον Mearsheimer ως σοβαρό ακαδημαϊκό επειδή
διατυπώνει τα ίδια εύκολα σημεία για τα οποία δικαίως χλευάζεται ο Τραμπ.
Όπως πολλοί αυτοαποκαλούμενοι «ρεαλιστές», ο Τραμπ και ο Μιρσάιμερ είναι ικανοί μόνο για την πιο βασική γεωπολιτική ανάλυση: Να αναγνωρίζουν ποιες χώρες είναι μεγάλες και ποιες χώρες είναι ακόμη μεγαλύτερες. Αλλά δυσκολεύονται με τα μαθηματικά – συγκεκριμένα, με την πρόσθεση.
Και η πρόσθεση είναι αυτό που κάνει τον Ελεύθερο Κόσμο να λειτουργεί.
Η Ρωσία φαίνεται τόσο μεγάλη μόνο όταν εξετάζεις τους δημοκρατικούς συμμάχους της Αμερικής μεμονωμένα ο ένας από τον άλλον. Ωστόσο, το συνολικό άθροισμα της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος της δημοκρατικής συμμαχίας είναι αρκετές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο από της Ρωσίας.
Οι Αμερικανοί θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα αναγνωρίσουν ότι το μέγεθος δεν έχει πάντα σημασία. Αυτή η χώρα γεννήθηκε από μια νίκη επί της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας στον πλανήτη. Με τη βοήθεια συμμάχων όπως οι Γάλλοι, οι Ισπανοί και οι Ολλανδοί, οι άποικοι κατάφεραν να αμφισβητήσουν και να νικήσουν την κορυφαία υπερδύναμη του δέκατου όγδοου αιώνα, τη Μεγάλη Βρετανία.
Το ίδιο ισχύει και σήμερα. Η Ουκρανία είναι μικρότερη από τη Ρωσία μόνο αν είναι αποκομμένη από τους φυσικούς της εταίρους. Η υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και ενός ενεργού ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και συμμάχων όπως η Ιαπωνία, η Ταϊβάν και η Νότια Κορέα στην Ασία αποτελούν επαρκή αντίβαρα σε οποιονδήποτε επίδοξο ηγεμόνα.
Ο Ελεύθερος Κόσμος χρειάζεται θέληση, όχι πόρους.
Αν υλοποιηθεί το C5 του Τραμπ, θα αποτελεί απόκλιση από την αριθμητική ισχύ του δημοκρατικού συνασπισμού. Στην πραγματικότητα μοιάζει πολύ με τα περιφερειακά μπλοκ που υποστηρίζονται από τη Ρωσία και την Κίνα, στα οποία κανείς δεν έχει δώσει ποτέ ιδιαίτερη σημασία επειδή πάντα υστερούσαν πολύ σε σχέση με τους δυτικούς θεσμούς.
Παρόλο που είναι ατελής, η ΕΕ σφυρηλάτησε μια πραγματική πολιτικοοικονομική ένωση, ένα καινοτόμο κοινό νόμισμα και κοινούς θεσμούς. Φθηνοί μιμητές όπως ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση και ο Οργανισμός Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας κάνουν κυρίως φωτογραφίσεις για δικτάτορες, ενώ παράλληλα συγκαλύπτουν τις βαθιές συγκρούσεις μεταξύ των μελών τους (όπως η Ινδία εναντίον του Πακιστάν στον Οργανισμό Συνεργασίας του Οργανισμού Συνεργασίας του Οργανισμού Συνεργασίας (SCO) ή η απομόνωση της Αρμενίας από τους γείτονές της στις ομάδες που χρηματοδοτούνται από τη Ρωσία).
Έτσι θα συμβεί και με το C5. Το Core 5 θα δώσει στον Τραμπ την εικόνα που λαχταρά, ενός μεγάλου άνδρα στην κεφαλή ενός μεγάλου τραπεζιού. Αλλά μια εικόνα είναι ακριβώς αυτό. Επί της ουσίας, το C5 δεν μπορεί να επιλύσει τις συγκρούσεις της Κίνας με την Ιαπωνία ή την Ινδία – ή, ειλικρινά, τις βαθύτερες διαφορές της Ρωσίας και της Κίνας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ένα κακό υποκατάστατο των επικερδών συνεργασιών της Ουάσιγκτον με άλλες ελεύθερες χώρες και μπορεί στην πραγματικότητα να τις βλάψει.
Το ερώτημα είναι: Γιατί τόσο προφανές αυτοσαμποτάζ μπροστά σε ολόκληρο τον κόσμο;
Θα σε αφήσω να απαντήσεις σε αυτό.
ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ 
Σχολιάστε