ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Έφυγες πολύ μακριά μου

           και πώς να πορευτώ;

 Σ’ άγνωστους δύσκολους δρόμους

              τώρα περπατώ!

       Ψάχνω και παντού γυρεύω

                στήριγμα να βρω,

          έναν ώμο ν’ ακουμπήσω,

                 για να κρατηθώ!

       Δος μου χέρι να κρατήσω 

       και μαντήλι, να σκουπίσω

         το καυτό το δάκρυ μου.

       Να γλυκάνει η καρδιά μου,

       το κουράγιο μου να στήσω,

       στου μυαλού την άκρη μου!

     Κι αν ξανάρχεται η μορφή σου 

             στην άδεια μου ζωή,

          να το ξέρεις, θα γελάνε 

             ακόμη κι οι ουρανοί!!

                  11 – 11 – 2025

         Ελένη Κύρκου-Σαφάκα