«Οι νεοπαγανιστές τρέφουν μίσος κατά του Χριστού και του Χριστιανισμού», τονίστηκε, μεταξύ άλλων, στη «ΛΕ’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», η οποία έγινε από 4-6 Νοεμβρίυο 2025 στην Κατερίνη με θέμα: «Νεοπαγανισμός: Όψεις και πρακτικαί».

Τη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργης εκπροσώπησε στη Συνδιάσκεψη ο π. Ηλίας Μάκος (ΜΑ Θεολογίας). Στην παρέμβασή του ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι άνθρωποι στην εποχή μας, η οποία έχει γνώρισμα τις ακρότητες και τον παραλογισμό στις απόψεις, στις προτιμήσεις, στις πεποιθήσεις, στους τρόπους και στις συνήθειες, αλλά και τα αδιέξοδα των ανθρώπων, που φέρνουν απογοήτευση και απόγνωση, πέφτουν θύματα αιρετικών και παραθρησκευτικών πλανών και διαστροφών, όπως ο νεοπαγανισμός». 

Και πρόσθεσε: «Στη Μητρόπολη Παραμυθίας, αγωνιζόμενοι κατά των αιρέσεων, προσπαθούμε να μεταφέρουμε στους ανθρώπους το μήνυμα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από το άπλωμα του Χριστού μέσα μας με τέτοιο τρόπο που να φαίνεται στη ζήση μας. Φάρμακο είναι ο Χριστός που, όταν τον ακολουθούμε, μας σώζει. Φαρμάκι είναι οι αιρέσεις και οι παραθρησκείες που, όταν τις ακολουθούμε  μας φαρμακώνουν. 

Οι εργασίες της Συνδιασκέψεως τελούσαν υπό την αιγίδα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ενώ συμμετέχουν Εντεταλμένοι οκτώ Ορθοδόξων Εκκλησιών και εξήντα επτά Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου. 

Στην αρχή ετελέσθη Αγιασμός από τον Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιο και ακολούθως ανεγνώσθησαν τα μηνύματα των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών.

«ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΘΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

Στο μήνυμά του ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος επεσήμανε ότι «στον δημόσιο, έντυπο και διαδικτυακό λόγο των εκπροσώπων του νεοπαγανιστικού χώρου παρατηρείται συστηματικά η χρήση επιθετικής και συχνά υβριστικής ορολογίας απέναντι σε ιερά πρόσωπα και θεσμούς της Εκκλησίας. Οι επιθέσεις εστιάζουν συχνά σε πρόσωπα-σύμβολα της χριστιανικής πίστης ή της Εκκλησιαστικής Ιστορίας, παρουσιάζοντάς τα με διαστρεβλωμένο τρόπο. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στοχεύει στην ιδεολογική αντιστροφή της ιστορικής πραγματικότητας με σκοπό την αποδόμηση της χριστιανικής πίστης και την ανατροπή της διαχρονικής ιστορικής και πολιτισμικής συνέχειας».

ΟΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

Ο πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού του ΑΠΘ, καθηγητής Απόστολος Κραλίδης εισηγήθηκε το θέμα: «Βασικά χαρακτηριστικά της αρχαίας ελληνικής θρησκείας».  Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος ανέπτυξε το θέμα «Οι Πατέρες της Εκκλησίας έναντι της ειδωλολατρίας». Ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος παρουσίασε εισήγηση με θέμα «Η πρόσληψη της ελληνικής παιδείας στο Βυζάντιο». Ο Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος ανέλυσε το θέμα «Το Συνοδικό της Ορθοδοξίας: Λειτουργική χρήση και τα αναθέματα κατά των “ελλήνων”». Επεσήμανε ότι οι αναφορές στους «έλληνες» στο Συνοδικό αφορούν θρησκευτικές και όχι εθνικές ή πολιτιστικές ταυτότητες, αντικρούοντας τους ισχυρισμούς περί δήθεν εχθρότητας κατά του ελληνικού πολιτισμού. Ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος παρουσίασε το θέμα «Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης στη συνείδηση της Εκκλησίας», βασιζόμενος στα έργα των Αγίων Πατέρων Γρηγορίου του Θεολόγου και Κυρίλλου Αλεξανδρείας».  Ο πρωτοπρεσβύτερος π. Κυριακός Τσουρός, Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων, ανέλυσε το θέμα «Το πρόσωπο του Χριστού στον Ελληνικό Νεοπαγανισμό». Ο θεολόγος κ. Λάμπρος Σκόντζος παρουσίασε εισήγηση με θέμα «Αρχαιοελληνική κριτική της αρχαίας θρησκείας και η αποσιώπησή της από τους Νεοπαγανιστές».

Να σημειωθεί  πως η αναβίωση του συγχρόνου παγανισμού  δεν είναι ούτε ελληνικό (μόνο) φαινόμενο, ούτε πραγματική αγάπη κάποιων «σούπερ Ελλήνων» για το αρχαίο κλέος των προγόνων μας. Είναι ξεκάθαρο πια πως ο Ελληνικός νεοπαγανισμός είναι αναπόσπαστο μέρος της  «Νέας Εποχής».

ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΑΡΧΑΙΟΛΑΑΓΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΛΑΓΝΕΙΑ

Προβάλλοντας μια αρρωστημένη  αρχαιολαγνεία και πατριδολαγνεία, σερβίρουν και καλλιεργούν οι νεοπαγανιστές   έναν ιδιότυπο θρησκευτικό εθνικισμό και μια πρωτοφανή εχθρική συμπεριφορά εναντίον  των Χριστιανών.

Ο νεοπαγανισμός είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των νεοεποχιτών, προκειμένου να δημιουργήσουν πνευματική σύγχυση και διάσπαση κυρίως της Ορθοδοξίας, η οποία στέκεται το πιο σοβαρό εμπόδιο στην εδραίωση της παγκόσμιας πανθρησκείας του αποκρυφισμού. 

Στη Βίλνα της Λιθουανίας τον Ιούνιο του 1998 ιδρύθηκε η «Παγκόσμια Εκκλησία των Εθνικών», η οποία συντονίζει και ελέγχει τις εθνικές παγανιστικές «εκκλησίες» και αποτελεί τον συνδετικό δεσμό με τους ιθύνοντες της «Νέας Εποχής». Στο συνέδριο αυτό πρωτοστάτησαν και οι Έλληνες νεοπαγανιστές. 

 Η Ορθοδοξία συνδέει το αρχαίο Ελληνικό μεγαλείο, μέσω της  χιλιετούς Βυζαντινής ιστορίας μας, με τη νεώτερη Ελλάδα. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν έχουν μόνον παππούδες (τους αρχαίους μας λαμπρούς προγόνους), αλλά έχουν και πατέρες (τους εξ ίσου λαμπρούς συνεχιστές του Ελληνικού πνεύματος της ένδοξης Βυζαντινής ιστορίας μας). Είναι έγκλημα να απαρνούμαστε μια χιλιετή λαμπρή και ανεπανάληπτη περίοδο της ιστορίας μας μόνον και μόνον γιατί είναι Χριστιανική. Και αυτό δυστυχώς πράττουν οι περισσότεροι από τους ΄Ελληνες «αρχαιολάτρες».

Με άριστα η διπλωματική εργασία του π. Ηλία Μάκου για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας

Με άριστα (10) βαθμολογήθηκε η διπλωματική εργασία του π. Ηλία Μάκου για την ιστορική πορεία επανίδρυσης και συγκρότησης της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού έως τις ημέρες μας (1991-2024), ο οποίος αποφοίτησε από το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Ορθόδοξη Χριστιανική Θεολογία και Θρησκευτικός Πλουραλισμός του ΕΑΠ.

Ο π. Ηλίας Μάκος έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης (δεύτερος κύκλος σπουδών) με αντικείμενο τη Νεότερη Εκκλησιαστική Ιστορία.

Επιβλέποντες καθηγητές ήταν δύο ακαδημαϊκοί με ιδιαίτερη γνωσιολογία και κατάρτιση περί της Βαλκανικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας.

Πρώτος επιβλέπων ήταν ο συντονιστής καθηγητής του ΕΑΠ και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Singidunum του Βελιγραδίου Γεώργιος-Νεκτάριος Λόης, ο οποίος έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ιστορία της Εκκλησίας της Σερβίας και έχει παραγάγει πρωτογενή και ποιοτική έρευνα, ενώ είναι αρχισυντάκτης της πανεπιστημιακής επετηρίδας “SingiLogos”.

Δεύτερος επιβλέπων ήταν ο καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Νικόλαος Τσιρέβελος, ο οποίος έχει καταπιαστεί επιτυχώς συγγραφικά με το πρόσωπο και το έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου και έχει συνδράμει με ευθύνη και συνέπεια στην ιεραποστολική του προσπάθεια.

Ως προς το περιεχόμενο της εργασίας να αναφερθεί ότι αρχικά παρατίθεται μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση της διαδρομής της Εκκλησίας της Αλβανίας από την ίδρυσή της μέχρι και το διωγμό από το αθεϊστικό καθεστώς.

Ακολούθως με γεγονότα, τα οποία πολλά από αυτά δεν είναι γνωστά, περιγράφονται:

* Η τραγική κατάσταση της Εκκλησίας της Αλβανίας μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα, όπου υπήρχαν ελάχιστοι γέροντες ιερείς (εξοντωμένοι από τα μαρτύρια) και δεν είχε απομείνει κανένας Επίσκοπος.

* Το σκηνικό του ορισμού ως Πατριαρχικού Εξάρχου και της εκλογής ως Αρχιεπισκόπου του Αναστασίου Γιαννουλάτου και οι αντιδράσεις που υπήρξαν από ακραίους κύκλους εντός και εκτός της Αλβανίας.

* Οι δυσκολίες συγκρότησης της Ιεράς Συνόδου, οι δραματικές διαβουλεύσεις και η έντονη πολεμική που αναπτύχθηκε περί του θέματος αυτού.

* Το πολύπλευρο ανακαινιστικό, αναγεννητικό, αναστηλωτικό (γκρεμισμένοι ναοί ή ναοί που είχαν μετατραπεί σε γυμναστήρια, αποθήκες, εστιατόρια κ.λπ. αποκαταστάθηκαν), κοινωνικό, φιλανθρωπικό και οικοδομικό έργο της Εκκλησίας της Αλβανίας που απευθύνθηκε σ’ ολόκληρο τον αλβανικό λαό, χωρίς να εισχωρούν θρησκευτικές ή φυλετικές διακρίσεις, μέσα από την παράθεση συγκεκριμένων και λεπτομερών στοιχείων.

* Πτυχές της προσωπικότητας του Αναστασίου που έχουν να κάνουν κυρίως με την αγάπη και την αδιάλειπτη προσευχή του.

Τα γενόμενα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας αναδεικνύουν πως η πίστη και μέσα στις καταιγίδες μεγαλουργεί. Το ότι επέζησε η Εκκλησία του Χριστού στην Αλβανία, παρά τον ανελέητο διωγμό δια πυρός και σιδήρου και κατόρθωσε να ανασυσταθεί και να αναστηθεί πλήρως, είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο ιδρυτής Της και αρχηγός Της δεν είναι άνθρωπος, αλλά Θεός. Η άνθηση της Ορθοδοξίας στην Αλβανία δείχνει ότι η Εκκλησία πορεύεται μέσα στην ιστορία με εσχατολογική προοπτική που δεν την αποτρέπουν και δεν την ανατρέπουν οι πολιτικές σκοπιμότητες και οι αναδυόμενες δυσχέρειες.

Αξέχαστη η μνήμη σ’ έναν μισογκρεμισμένο ναό με φθαρμένες αγιογραφίες και με εκ νέου αγιασμένη τη βεβηλωμένη Αγία Τράπεζα, όπου ο γυναικωνίτης χρησίμευε για αποθήκη ζωοτροφών, στήθηκε βιαστικά ένα τέμπλο, τοποθετήθηκαν τα απαραίτητα εντός του Ιερού Βήματος και με δάκρυα στα μάτια ο ιερέας καλούσε στο Μεγάλο Δείπνο ύστερα από πολλά χρόνια: “Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε…”.