εικόνες απο τη Φιλιατιώτικη χάρη!
η οποία υπάρχει σίγουρα τη μέρα που γίνεται Παζάρι- τις άλλες μέρες…
η οποία υπάρχει σίγουρα τη μέρα που γίνεται Παζάρι- τις άλλες μέρες…
Οι δε Βυζαντινοί αυτοκράτορες ουδεμία σχέση με την Ελλάδα είχαν, καθ’ ότι στα 1.100 σχεδόν χρόνια Βυζαντινής Ιστορίας κανείς τους δεν είχε καν Ελληνική καταγωγή. Ούτε ένας δεν καταγόταν από περιοχές με συμπαγή Ελληνικό πληθυσμό, πολλοί δε εξ αυτών αγνοούσαν την Ελληνική Γλώσσα. (φώτο αριστερά: Ο Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος, ένας από τους τελευταίους αυτοκράτορες -με σαφώς μή Eλληνική αμφίεση- ο οποίος αποκαλείται «αυτοκράτωρ των Ρωμαίων».)
Το Βυζάντιο ήταν αποικία των Μεγαρέων από τον η΄ αι. π.Χ., με βασιλιά τον Βύζαντα. Το 330 μ.Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Α΄ ίδρυσε την νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του και την ονόμασε Nova Roma (Νέα Ρώμη), επίσημη ονομασία που διατηρείται μέχρι σήμερα στον τίτλο του οικουμενικού πατριάρχη. Σε χειρόγραφα μοναστηριών αποκαλείται συχνά «Νέα Σιών». Η ονομασία Ρωμαίοι διατηρήθηκε επί έντεκα ολόκληρους αιώνες από την ίδρυση μέχρι και την κατάλυση του κράτους από τους Οθωμανούς το 1453. Οι σημερινοί ορθόδοξοι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης καλούνται «Ρουμ», εξ ου και η ονομασία «Ρωμιός». Η εισαγωγή των όρων «Βυζαντινή Αυτοκρατορία» και «Βυζάντιο» στις αρχές του ιη΄ αιώνα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες παραχαράξεις της Ιστορίας. Ο όρος «βυζαντινός» ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από αυτούς που χαρακτηρίζει (δηλαδή τους ίδιους τους Βυζαντινούς κατοίκους του πολυεθνικού Ρωμαϊκού Κράτους). Στην περίοδο της Επανάστασης του 1821 το επίθετο «βυζαντινός» εσήμαινε «σουλτανικός» (π.χ. «εξήλθε των Δαρδανελλίων ο βυζαντινός στόλος»: από το Ημερολόγιο της ναυαρχίδας του Μιαούλη «Θεμιστοκλής»). Aπό αριστερά: Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος (ια΄αι.). Αλέξιος Κομνηνός (ιβ΄ αι.). Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις (ιγ΄ αι.). Όλοι τους φέρουν μή Ελληνικές ενδυμασίες κι αποκαλούνται βασιλείς των Ρωμαίων. Παραθέτουμε παρακάτω τον πίνακα των αυτοκρατόρων της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την εθνική καταγωγή ενός εκάστου. Θα διαπιστώσετε και εσείς ότι ουδείς έχει Ελληνική καταγωγή.
Οι παρατιθέμενες στο άρθρο φωτογραφίες από ψηφιδωτά, νομίσματα, έγγραφα κ.α. ελήφθησαν δειγματοληπτικά από την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» («Εκδοτική Αθηνών»). Απεικονίζουν διάφορους αυτοκράτορες με τους τίτλους τους, στους οποίους πουθενά δεν υπάρχουν οι λέξεις «Ελλάς» ή «Έλλην»· ακόμα και σ’ αυτούς της τελευταίας δυναστείας, των Παλαιολόγων, δεσπόζουν οι τίτλοι: «αυτοκράτωρ των Ρωμαίων» και «βασιλεύς των Ρωμαίων».
Eπάνω: Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος (ιδ΄-ιε΄ αι.). Στο μετάλλιο (Hτtel des Medailles, Παρίσι) εικονίζεται ο προτελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας, Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος, αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, με δυτική ενδυμασία και κάλυμμα κεφαλής, τιτλοφορείται δε: «Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.» Κάτω: Η ιδιόχειρη υπογραφή του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως: «Κωνσταντίνος ο εν Χριστώ τω Θεώ πιστός βασιλεύς και αυτοκράτωρ Ρωμαίων ο Παλαιολόγος». Η αυτοκράτειρα Ειρήνη, η οποία φέρεται ως γεννηθείσα στην Αθήνα, δεν διακρινόταν από τίποτε το ελληνικό. Αφού δηλητηρίασε τον άνδρα της, Λέοντα Δ΄, ακρωτηρίασε και δολοφόνησε με φρικτούς τρόπους διάφορους στρατιωτικούς, καθώς και του έξι γυιούς του Κωνσταντίνου Ε΄ και τύφλωσε το μονογενή γυιό της και συμβασιλέα Κωνσταντίνο ΣΤ΄. Δύο αδέλφια από άλλη μητέρα του Κωνσταντίνου τα εξόρισε σε ένα μοναστήρι του Υμηττού· κι επειδή οι κρατούμενοι είχαν τον τίτλο του Καίσαρα, από τότε το μοναστήρι πήρε το όνομα Καισαριανή. Η Εκκλησία την ανακήρυξε αγία… Η πραγματική καταγωγή αρκετών αυτοκρατόρων έχει εσκεμμένα αποκρυβεί, γεγονός που δημιουργεί εύλογες υπόνοιες, όπως π.χ. του Θεοδοσίου, ο οποίος φέρεται ως Ίβηρας με διαφορετικό αρχικά -άγνωστο- όνομα κι επίσης άγνωστη καταγωγή. Οι ελληνορθόδοξοι υποστηρίζουν διάφορες αστείες αρκετές φορές θέσεις, όπως ο Φ. Κουκουλές στην «Επετηρίδα της Εταιρείας των Βυζαντινών Σπουδών», τομ. Ε΄, ο οποίος διατύπωσε τη γνώμη πως το όνομα Λάσκαρις (lascar=πολεμιστής στα Περσικά) προέρχεται από το δάσκαλης, άρα ο πρώτος Λάσκαρις ήταν δάσκαλος! Για άλλους αυτοκράτορες υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία, όπως π.χ. για τη δυναστεία των Ισαύρων, η οποία φέρεται να έχει μάλλον Συριακή κι όχι Ισαυρική καταγωγή. Σε καμμία όμως περίπτωση στη χιλιόχρονη Βυζαντινή Ιστορία δεν παρουσιάστηκε κάποιος αυτοκράτορας, όχι κατ’ ανάγκην Έλληνας, αλλά έστω φορέας και πρόμαχος του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, πλήν του Ιουλιανού από την Ιλλυρία. Πρόκειται για τον μόνο μή μισέλληνα αυτοκράτορα, ο οποίος… δολοφονήθηκε κι ονομάστηκε από την Εκκλησία Παραβάτης. Ο συνήθης τίτλος, που έφεραν όλοι οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες, ήταν: «Βασιλεύς και απόλυτος μονάρχης των Ρωμαίων». Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η οποία υπήρξε ένα πολυεθνικό συνονθύλευμα δεκάδων λαών, δεν απέκτησε ποτέ Ελληνικό εθνικό χαρακτήρα, το αντίθετο μάλιστα. Η λέξη Έλληνας ταυτιζόταν με τον ειδωλολάτρη και θεωρούνταν ύβρις. «Επειδή τινες εύρηνται εκ των ανοσίων και μυσαρών Ελλήνων κατεχόμενοι πλάνη…» (Κωδ. Ιουστ. Α 11,10.) Κίμων Ελευθερίου ellinikoarxeio.com
απο το αρχείο του Φώτη Καραμπίνα. ο πρώτος. έχει απλώσει το χέρι κατα το «το χεράκι σου να πιάσω κι οτι έχω…»!
Ήταν και παραμένει ξεχωριστή για πολλούς από τους συμμαθητές μας η Εβίτα η Μεσχίνη, γιαυτό και ήταν μεγάλη χαρά μας να πιούμε παρέα καφέ, χτές στο Φιλιάτι. Η Εβίτα μας διατηρεί πολλά από εκείνα που την έκαναν να ξεχωρίζει όπως και την καλή καρδιά της!
Η φωτογραφία είναι των αρχών της δεκαετίας του ’60 στο τότε Εστιατόριο του Δάλλα- απο το αρχείο του Φώτη Καραμπίνα. Και ρωτάω ποιά είναι τα παιδιά… γιατί είμαι σίγουρος πως ο Χρήστος μου δεν θα τους γνωρίσει όλους…
Μετά από πολλά χρόνια δεν βρίσκεις πλέον εφημερίδες στους Φιλιάτες, αφού το Βιβλιοπωλείο του Τσάτσα, που τις πρακτόρευε μέχρι χθες, σταμάτησε τη συνεργασία- κρίνοντας ασύμφορη την διακίνηση, σύμφωνα με πληροφορίες!
Αφού δεν έχουμε νέα ας ασχοληθούμε με τα παλιά, απο την εφημερίδα ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ για τον δρόμο και με άλλα λαογραφικά και κοινωνικά στοιχεία
και γενικά το παζάρια μετά το Πάσχα δεν έχει κίνηση- είχε όμως όμορφιά και χάρη…
ξέμειναν ακόμη κάποιοι ξενιτεμένοι και ήρθαν κάποιοι νέοι για να δουν τους δικούς τους…
κι αμα βλέπεις και ούζο στο τραπέζι… παίρνεις φόρα και κάνεις και την επανάσταση σου!
είχε ομορφιά και χάρη…
αφού ακούσαμε τα όμορφα Λαζαρούδια…
περάσαμε μια Μεγάλη βδομάδα με βόλτες… (τους στράβωσε ο ήλιος- δεν ξέρει ο Ηλίας που έχει καπέλο;)
όπως ήξεραν να ντύνονται καουμπόυδες ο Τόλη Νέτης κι ο μακαρίτης Τσαβολιάτης!
ωραίες μέρες, φίλοι αντάμωσαν φίλους…
ο Νίκος τον Γρηγόρη…
κι ο Γιώργος τον Τάκη, στο όμορφο Πλαίσιο…
και ήρθε η ώρα. Τα παιδιά του Χρήστο Πάσχου φοράν τα καλά για την εκκλησιά(1963)…
κι αφού γίνει η Ανάσταση τσουγκρίζουμε τα κόκκινα αυγά, ο Αλέκος με τον γιό του
και σαν ξημερώσει ανήμερα της Πασχαλιάς…. η Λυδία που ήρθε απο τη Γερμανία φέρνει γύρο τη σούβλα του παππού Γιάννη…
ο Κωστάκης ο Πάσχος βγάζει μια αναμνηστική στο 628τπ το 1968…
ο Βλάμης μου ο Θωμά Σιώζιος σε γιορτινό οικογενειακό τραπέζι στη Σπάταρι…
κι ο φίλος Θεοτόκης Μπούρμπος κάπου στο Βέλγιο…
Πάσχα Ελλήνων Φιλιαταίων! Χρόνια Πολλά και του χρόνου.