Μονοθεϊσμός, ο Αρχιτρομοκράτης!
Του Αλέξανδρου Ασωνίτη Συγγραφέα, συντονιστή της σχολής: «Ανοιχτή Τέχνη»
«Προκήρυξη του ISIS: Σκοτώσαμε τους ειδωλολάτρες στο πάρτι της διαστροφής…»
«Ο παράδεισος των τζιχαντιστών αποδεικνύεται μια από τις χειρότερες επινοήσεις στην ιστορία του ανθρώπου: να σφάζεις και να καις σ’ αυτή τη ζωή, να αναπαύεσαι μες στο κιτς στην άλλη».
Είναι τρομακτικό κι απογοητευτικό. Άνθρωποι, όπως ο αξιοπρεπής Άγγλος συγγραφέας Ίαν Μάκ Γιούαν με την προηγούμενη δήλωση, συνάδελφοι συγγραφείς, δημοσιογράφοι, εικαστικοί κ.α, να αγνοούν, όπως φάνηκε από συζητήσεις, τα θεμέλια του σημερινού κόσμου. Παράδεισο, όπως περιγράφει ο Μακ Γιούαν, έχουν και οι χριστιανοί. Αμνηστία τάζει πρώτος ο Παύλος. Κόλαση, δηλαδή τρομοκρατία, όπως η διαβόητη Αποκάλυψη Ιωάννου, η πρώτη τρομοκρατική προκήρυξη, αν και είχαν γράψει κι άλλες ανάλογες «αποκαλύψεις», τάζουν κι οι δύο.
Αφού όμως αγνοούν τα θεμέλια, πώς οι απόψεις τους σε άλλα θέματα θα έχουν την οφειλόμενη ευρύτητα και βάθος; Άλλα πάλι δημόσια πρόσωπα επικαλούνται ξένες σχετικές πηγές και βιβλία, γιατί όταν τα γράφουμε εμείς, σε μυθιστορήματα και άρθρα, δεν πιάνεται, πρέπει να το γράψουν στο Παρίσι ή στην Νέα Υόρκη για να ανακράξουν: «ώστε έτσι έχουν τα πράγματα!».
Έτσι και χειρότερα έχουν. Η άγνοια επεκτείνεται και σε συγγραφείς που επιτίθενται στον ισλαμισμό, όπως ο Ουλμπέκ, ευαίσθητος ως προς την επίδραση του Ισλάμ, ανίδεος (εκτός αν υποκρίνεται) ως προς το τι είναι το ισλάμ και ποιες οι σχέσεις του με τον χριστιανισμό, τον εβραϊσμό, την Δύση.
Με τόσους νεκρούς και τρόμο στην Ευρώπη, αλλά και στην Βηρυττό και στην Νιγηρία από ισλαμικές επιθέσεις, με αθώους νεκρούς εκατομμύρια απ’ τον διαχρονικό χριστιανικό ιμπεριαλισμό των Δυτικών, πρέπει να ξέρουμε πού ζούμε.
Λοιπόν: Ο χριστιανισμός και ο μουσουλμανισμός είναι αιρέσεις του ιουδαϊκού μονοθεϊσμού. Ο προφήτης μεσάζων Γαβριήλ-Τζαμπρίλ έδωσε τον κρίνο στην Παναγία, υπαγόρευσε το Κοράνι στον Προφήτη Μωάμεθ. Αμφότερες οι αιρέσεις προσδιορίζονται με βάση την σχέση τους με τον μητρικό μονοθεϊσμό: Οι χριστιανοί αναγνώρισαν τον Μεσσία που περίμεναν μεν οι Ιουδαίοι αλλά δεν αναγνώρισαν στο πρόσωπο του Χριστού, κι αυτό συνιστά την κύρια αιτία απογαλακτισμού και αιώνιας μομφής προς τους Ιουδαίους. Που σταύρωσαν κιόλας τον Μεσσία των Χριστιανών. Όσο υπάρχει χριστιανισμός, η κατηγορία θα αποδίδεται πάντα, δίκην φυσικού φαινομένου, στους Εβραίους σπέρνοντας μίσος, απέχθεια και διώξεις εναντίον τους. Στον προχριστιανικό κόσμο δεν διώκονταν, δεν κατηγορούνταν.
Διώξεις στους Εβραίους γίνονταν πολύ πριν τους Ροθ-τσάϊλντ, τον Σαίξπηρ και τον Σάϋλωκ: άρχισαν από την επιβολή του χριστιανισμού (με κρατικά-αυτοκρατορικά διατάγματα, διώξεις, δολοφονίες), πριν οι Εβραίοι αποκτήσουν (νομοτελειακά, ως διωκόμενοι σ’ όλη την Ευρώπη) την οποιαδήποτε οικονομική δύναμη. Οι βασικοί κώδικες Θεοδοσιανός και Ιουστινιάνειος περιέχουν τους σχετικούς νόμους για διώξεις εβραίων και ειδωλολατρών (αλλά δεν έχουν ποτέ αποδοθεί-μεταφραστεί πλήρως στα νέα ελληνικά).
Οι αιρετικοί Μουσουλμάνοι (έτσι τους θεωρούσαν οι χριστιανοί στην αρχή, ο Δαμασκηνός τους περιλαμβάνει στο «Πηγή Γνώσεως» βιβλίο του) μισούν κι αυτοί τους Εβραίους, επειδή δεν τηρούν τα προστάγματα των τριών πρώτων Εβραίων πατριαρχών που τηρούν και εφαρμάζουν οι μουσουλμάνοι! Διαιρούνται στις υποαιρέσεις σουνίτες/σουίτες και αλληλοσκοτώνονται επειδή οι σιΐτες αναγνωρίζουν τον γαμπρό του Μωάμεθ ως διάδοχό του, οι σουνίτες όχι. Πριν χασκογελάσετε, θυμηθείτε πως οι χριστιανοί διαιρέθηκαν στις υποαιρέσεις ορθοδοξία/καθολικισμός διαφωνώντας για τον ένζυμο και άζυμο (όστια) άρτο και την εκπόρευση του άγιου πνεύματος. Υψηλές πνευματικές, θεωρητικές αναζητήσεις αμφότεροι.
Ισλάμ σημαίνει υποταγή (την υποταγή εκθειάζει και απαιτεί σε πολλά σημεία ο Παύλος). Αλλάχ είναι όνομα αρχαίου Άραβα θεού και με αυτό απέδωσαν οι Μουσουλμάνοι τον Εβραίο θεό Ιεχωβά. Οι χριστιανοί το απέδωσαν με το ουδέτερο όνομα Θεός. Το Ισλάμ αποδέχεται ως μεγάλους προφήτες τους Ιησού, Αβραάμ, Μωυσή, και την Παναγία. Το Κοράνι δεν είναι αφήγηση, όπως οι διαθήκες, αλλά σειρά από εντολές.
Οι τάλανες Άραβες ήταν, όπως η πλειοψηφία της ανθρωπότητας, πολυθεϊστές. Τώρα η πλειοψηφία είναι μονοθειστές. Πώς συνέβη αυτή η συνταρακτική μεταστροφή;
Με επιθέσεις, όπως αυτές στο Παρίσι, στην Μαδρίτη, στο Λονδίνο, στην Νέα Υόρκη. Αλλά σε ασύγκριτα μεγαλύτερη κλίμακα. Γιατί όταν επιχειρούσαν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, επιχειρούσε το κράτος με όλες του τις δυνάμεις, όχι τρομοκρατικές ομάδες.
Ο χριστιανισμός και ο μουσουλμανισμός επιβλήθηκαν με τυφλή βία, καταστρέφοντας τους προχριστιανικούς πολιτισμούς, τον ελληνικό πρώτο και καλύτερο: οι χριστιανοί τον στόχευσαν ως πρώτιστο εχθρό τους. Δολοφονώντας, βάσει νόμων που εξέδιδαν οι αυτοκράτορες, επί 210 χρόνια τους ειδωλολάτρες στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Με μη καταμετρημένα θύματα: είναι σαν να περιμέναμε απο τους ναζί να μας πούνε πόσους δολοφόνησαν με την πείνα τον χειμώνα ‘41-‘42.
Αμφότερες οι αιρέσεις/θρησκείες βασίζονται στο μίσος κατά του Άλλου, δεν δέχονται και πολεμούν το Άλλο, που αμφότεροι αποκαλούν «ειδωλολάτρες/εία.» Εϊναι ο μέγιστος εχθρός τους. Στο Βυζάντιο Έλληνας σήμαινε ειδωλολάτρης. Μέχρι να επιβληθούν, με τους αυτοκράτορες οι χριστιανοί, με φύλαρχους και χαλίφες οι ισλαμιστές, ουδείς στον αρχαίο κόσμο, που δεν άμωμος, ήταν ανθρώπινος, διενοείτο να επιτεθεί σε τρίτο για θρησκευτική αιτία. Ουδείς διενοείτο να προσηλυτίσει ή να λοιδορήσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις άλλου. Δεν έγινε ποτέ θρησκευτικός πόλεμος, ποτέ νύχτα «Αγίου Βαρθολομαίου» και χιλιάδες άλλα.
Οι δύο σημιτικές αιρέσεις έστρωσαν και στρώνουν το έδαφος με ανεξάντλητο θρησκευτικό/ιδεολογικό μίσος και πάνω σ’ αυτό το έδαφος, όταν πέσουν κι άλλοι σπόροι (φτώχεια, αποκλεισμός, αμάθεια, δυτικές επεμβάσεις, οικονομικά συμφέροντα, αγωγοί, πετρέλαια), το μίγμα εκρήγνυται. Αυτό συμβαίνει με τις επιθέσεις στην Δύση, που από θύτης γίνεται θύμα, όπως έγινε με τον ναζισμό, που ήταν επίσης δημιούργημά της, όπως οι τζιχαντιστές.
Η Δύση έχει δυο θεμέλια: τον ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό, αλλά έχουν εξ αίματος και πνεύματος συγγένεια μόνο με τον δεύτερο (βλ. Νίτσε, Λάφκραφτ κα) και τον χριστιανισμό. Από ό,τι τους κληροδότησε η Ελλάδα, μέσω της ολετείρας Ρώμης, απ’ ό,τι κατάλαβαν, ανέτειλε η κριτική, η αυτοκριτική, η αμφισβήτηση στην Δύση, που φυσικά δεν άλλαξε τον ιμπεριαλιστικό προσανατολισμό της και χαρακτήρα. Επομένως, η κριτική είναι μεν το «βαρύ προνόμιο της δύσης», κατά τον Καστοριάδη, αλλά δανεικό, δανεικότατο.
Ο μονοθεϊσμός, αφ’ ότου απέκτησε τις αιρέσεις, είναι ο μέγας τρομοκράτης των αιώνων. Κι εκτός που αλλοιώνει, υποτάσσει, τρομοκρατεί τον άνθρωπο, δίνει άλλοθι και θεωρητικό μανδύα σε κάθε είδους επιδιώξεις. Είναι το ψυχικό, νοητικό, ιδιοσυγκρασιακό, πνευματικό υπόβαθρο χριστιανών και μουσουλμάνων. Οι αιρέσεις αυτές (αίρεσεις ονόμαζαν τις φιλοσοφικές σχολές στην αρχαιότητα) είναι ο πρώτος, πνευματικός ιμπεριαλισμός, η πρώτη παγκοσμιοποίηση. Αυτές διαμόρφωσαν τον σύγχρονο άνθρωπο, όχι οι οικονομικές σχέσεις κι οι τάξεις. Όπως κρέμασαν οι τζιχαντιστές τον σύρο αρχαιολόγο Χάλεντ Άσαντ, το ίδια έκαναν κι οι χριστιανοί επί χίλια πεντακόσια χρόνια στους ειδωλολάτρες όλων των ηπείρων. Τώρα τους συναγωνίζονται οι μουσουλμάνοι (παρ’ ότι διέσωσαν ελληνικούς παπύρους και είχαν αξιόλογη πνευματική ζωή σε κάποιες φάσεις). Αμφότεροι προσηλυτίζουν σήμερα σε Αφρική κι Ασία (στην προ ετών επίσκεψη του Πολωνού πάπα Ιωάννη στην Κίνα, με αντάλλαγμα την μη αναγνώριση της Ταϊβάν, οι Κινέζοι επέτρεψαν τον χριστιανικό/καθολικό προσηλυτισμό στην Κίνα).
Ας θέσουμε λοιπόν το μέγιστο πρωταρχικό θέμα: Ένας ή πολλοί θεοί; Η απάντηση καθορίζει την ζωή και την ζωή μας. Οι λέξεις μιλάνε από μόνες τους. Μονοκομματισμός ή πολυκομματισμός; Πολυφωνία ή μονοφωνία; Πολυσήμαντο ή μονοσήμαντο; Πολυθεϊσμός ή μονοθεϊσμός; (Τα αναλύω όλα αυτά στο υπό έκδοση δοκίμιό μου: «Οι Έλληνες και ο πλαστογράφος ελληνιστής Ε.Ρ Ντοντς».)
Τι θέλει η πολιτισμένη ανθρωπότητα: έναν θεό που διακωμωθούν οι ίδιοι οι λατρευτές του, όπως τον Δία ο Αριστοφάνης, ή έναν θεό που θα γίνονται πόλεμοι αν κάποιος τον «θίξει» με κάποιο σχόλιο ή γελοιογραφία;
Αλλοιώς διαμορφώνει τον άνθρωπο η γνώση ότι τον κόσμο δεν τον έφτιαξε κανένας θεός ή άνθρωπος (Ηράκλειτος, Δημόκριτος) κι αλλοιώς η αντιεπιστημονική πίστη ότι τον κόσμο (και τον άνθρωπο) τον έφτιαξε ένας συγκεκριμενός θεός, αυτός που πιστεύουμε ΜΟΝΟ εμείς.
Αλλ’ αν ο θεός των μονοθεϊστικών αιρέσεων είναι ο μόνος αληθινός «θεός», τότε δεν θα έπρεπε να τον αναγνωρίσουν αυτομάτως οι άνθρωποι χωρίς αυτός ο θεός να ανοίξει καν το στόμα του; Δίνουμε υπόσταση στις παράλογες θεωρίες τους, βέβαια, όταν εντοπίζουμε τα λογικά κενά τους.
Ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός είναι δημιούργημα των χριστιανών τζιχαντιστών. Αυτή είναι η Δύση. Ό,τι καλό το χρωστάει στην Ελλάδα και στην Ρώμη, ό,τι βλαβερό στον χριστιανισμό και στον εαυτό της. Ο χριστιανός είναι «ο εχθρός του ποιητή», κατά τον Γιώργο Χειμωνά. Κι ο μουσουλμάνος. Παιδιά δίδυμα του μονοθεϊσμού, του μεγαλύτερου δολοφόνου, καταστροφέα και σκοταδιστή της ανθρώπινης ιστορίας.
Επειδή Ελλάδα δεν είναι τα καταστροφικά κομματόσκυλα, τα γκρουπούσκουλα και τα πρωτοσέλιδα, ηλεκτρονικά και έντυπα. Επειδή η Ελλάδα μας, της δημιουργίας και των δημιουργών, βρίσκεται πίσω, μακρυά και χωρίς καμμία σχέση με αυτά: Μια από τις πιο αξιόλογες εικαστικές παρουσίες των τελευταίων δεκαετιών, η ζωγράφος Ντίνα Μπαλονά, έφυγε την Δευτέρα σε ηλικία 59 ετών. Μόνο το 902 το ανέφερε. Μαθήτρια του Μόραλη, δίδασκε χρόνια ζωγραφική στον δήμο Νικαίας. Συνεργαζόταν με την γκαλερί 24, στην Σπευσίππου. Έργο της είχε χρησιμοποιήσει σε εξώφυλλο βιβλίου του ο Σωτήρης Δημητρίου. Την αποχαιρετήσαμε στο Σχιστό. Ο Δήμος Νικαίας ας φροντίσει για μόνιμη έκθεση των έργων της. Το χρειάζεται η Κοκκινιά. Η «Ανοιχτή Τέχνη» είναι στην διάθεση των φίλων και συναδέλφων της για μια τιμητική βραδυά στην Ντίνα.
ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ 