ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

εικόνα από τις πλημμύρες… στην περιοχή Αετού

Στην κοίτη βρίσκεται το πρόβλημα και όχι στα φράγματα…

Του Πέτρου Μίντζα

Όπως αποδείχτηκε, ούτε ο καθαρισμός του φράγματος του Καλαμά, ούτε η υπογραφή σύμβασης με συντηρητή για να επιβλέπει και να ανοιγοκλείνει τις πόρτες του φράγματος, αλλά ούτε και οι περιοδείες του κ. Πιτούλη στους πλημμυρισμένους κάμπους, έλυσαν τελικά το πρόβλημα των πλημμυρών των κάμπων Βρυσέλλας- Παραποτάμου.

Ο Καλαμάς φούσκωσε και πάλι, ξεχείλισε για μία φορά ακόμα λόγω των έντονων βροχοπτώσεων και τα λασπόνερα κάλυψαν χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών, από τη Βρυσέλλα μέχρι την Νεράϊδα. Σκέπασαν ακόμα αγροτικά μηχανήματα, στάβλους και αρκετά σπίτια. Οι ζημιές στο φυτικό κεφάλαιο είναι κι εφέτος τεράστιες.

Οι γεωργοί που βρίσκονται σε απόγνωση διαμαρτύρονται, γιατί όπως λένε «κάθε χρόνο παθαίνουν ανυπολόγιστες ζημιές από τις πλημύρες και οι αποζημιώσεις που παίρνουν είναι ελάχιστες και δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα της σποράς».

Οι καλλιεργητές λένε «κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα, διαφορετικά πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτόν τον τόπο και να αναζητήσουμε καλύτερη τύχη στα αστικά κέντρα ή στο εξωτερικό». Διάβασα πρόσφατα στον τοπικό τύπο ότι μερικοί γεωργοί αποδίδουν το πρόβλημα της υπερχείλισης του Καλαμά– κακώς κατά τη γνώμη μου – στα φράγματα της Λαψίστας Ιωαννίνων και του Ραγίου Θεσπρωτίας. Όταν ανοίγει λένε το φράγμα της Λαψίστας ή φεύγουν τα νερά από αυτό, φουσκώνει ο Καλαμάς  και το νερό βγαίνει στα χωράφια. Άλλη αιτία, σύμφωνα πάντα με τους αγρότες, είναι η μη σωστή λειτουργία του φράγματος του Καλαμά στη θέση Ράγιο.

Θα ήθελα να καταθέσω για πολλοστή φορά την ταπεινή μου άποψη για το ποια είναι τα αίτια της υπερχείλισης του Καλαμά, που ξεχειλίζει όλο και πιο συχνά όταν βρέχει λίγο παραπάνω και τα χωράφια γίνονται ένα με το ποτάμι.

Από τότε που κατασκευάστηκε το φράγμα του Καλαμά, μέχρι τα μέσα της δεκαετίες του ‘70 που έγινε η μεγάλη κατολίσθηση στο βουνό Γκούμανη, σπάνια ξεχείλιζε το ποτάμι. Το πρόβλημα ξεκίνησε μετά την πτώση των χωμάτων και των βράχων που έφραξαν την κοίτη του ποταμιού, στην παραπάνω θέση. Οι αρμόδιες υπηρεσίας του Νομού τότε, άνοιξαν μόνο μία μικρή δίοδο –τάφρο για να περνάει το νερό και δεν καθάρισαν την κοίτη σε όλο το πλάτος της. Με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια να συσσωρευτεί μεγάλος όγκος φερτών υλικών (αμμοχάλικα, κορμοί δέντρων, χώματα) μειώνοντας σε μεγάλο βαθμό την κοίτη και το βάθος του ποταμού, από την Γκούμανη μέχρι την Νεράϊδα. Σε πολλά σημεία μάλιστα ο πυθμένας του Καλαμά είναι στο ίδιο επίπεδο με τα χωράφια.  

Ο κύριος Αντιπεριφερειάρχης που πανηγύριζε πέρυσι ότι έλυσε το πρόβλημα με τον  καθαρισμό του φράγματος. Ευχής έργον θα ήταν-αν φυσικά θέλει να απαλλάξει τους γεωργούς από αυτόν το βραχνά- να μεριμνήσει για την εμβάθυνση και τον καθαρισμό της κοίτης του Καλαμά, από την Γκούμανη μέχρι τη Γέφυρα της Μενίνας. Τότε και μόνο θα επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα που ταλανίζει όλο και περισσότερο τους καλλιεργητές της περιοχής. Εύλογα αναρωτιέται κανείς, πως είναι δυνατόν μετά από μία τέτοια καταστροφή που έχουν υποστεί οι καλλιεργητές, κάποιοι εκπρόσωποί τους, να ευχαριστούν δημόσια (τι κουράγιο) τον κ. Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας. Αντί να τον καταγγείλουν γιατί δεν φρόντισε να  δρομολογήσει λύση για το ζωτικής σημασίας πρόβλημά, του απευθύνουν ευχαριστίες.

Για ποιο λόγο το έκαναν, ούτε κι αυτοί ξέρουν! Ή μάλλον ξέρουν αλλά διστάζουν να το ομολογήσουν δημόσια.