ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Από το ταξίδι μου στην Αμερική

Στα μέσα του περασμένου Σεπτεμβρίου, κατόπιν ευγενούς προσκλήσεως ενός αποδήμου θεσπρωτού, που μετά από πολυετή παραμονή στις ΗΠΑ, ζει -συνταξιούχος πλέον- στην πατρίδα, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε για δεύτερη φορά την μεγάλη αυτή χώρα, η οποία φιλοξενεί από παλιά εκατομμύρια συμπατριωτών και δέχεται ξανά νέο κύμα μεταναστών, ιδιαίτερα μετά την κρίση που δυστυχώς ενέσκηψε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Ο οικοδεσπότης μας, άνθρωπος ιδιαίτερα μορφωμένος και με γνήσια αισθήματα ελληνικής φιλοξενίας, έκανε -μαζί με την οικογένειά του- τα πάντα, ώστε να αισθανθούμε αυτές τις ημέρες άνετα, όπως λέμε «σαν στο σπίτι μας»· και το κατάφερε απόλυτα, αφού κυριολεκτικά βγήκε από το κρεβάτι του, χάριν της δικής μας παρουσίας. Ξεναγηθήκαμε σε πολλά ωραία και ιστορικά μέρη της Μασσαχουσέττης και στην όμορφη πρωτεύουσά της Βοστώνη, στην μεγαλειώδη Νέα Υόρκη, καθώς και σε Ελληνικές εκκλησίες και μοναστήρια, που χτίστηκαν ή αγοράστηκαν από την αγάπη και την πίστη των αποδήμων. Αυτά σήμερα, αποτελούν τα κέντρα γύρω από τα οποία συγκεντρώννεται και επικοινωνούν οι Έλληνες της Αμερικής και σηματοδοτούν την παρουσία τους στην αχανή και πολυεθνική αυτή χώρα. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε παλιούς φίλους και γνωστούς από την πρώτη μας επίσκεψη το 2008, στο Worcester και το Westwood και να γνωρίσουμε νέους στο Millis, στο Yarmouth και στο Truro, που με ένα αυθόρμητο και συγκινητικό τρόπο μας απέδειξαν και πάλι, ότι παρά τις πολλές φορές αντίξοες συνθήκες, την απόσταση και το χρόνο που κυλά αδυσώπητα, η αγάπη, η καλή διάθεση και ο πατριωτισμός ζουν και βασιλεύουν και χαρακτηρίζουν τους Έλληνες όπου γης.
Μια ιδιαίτερη εμπειρία του ταξιδιού μας -που κατά κάποιο τρόπο, αποτέλεσε και την αφορμή για την πραγματοποίησή του- ήταν η επίσκεψή μας στην Αριζόνα και η γνωριμία μας με το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ξεχωριστό κεφάλαιο, που – Θεού θέλοντος και του εκδότου επιτρέποντος – θα παρουσιάσω σε επόμενη δημοσίευση.
Για το τόσο ευχάριστο και όμορφο αυτό δεκαπενθήμερο, που για μια ακόμη φορά, έμεινε χαραγμένο ανεξίτηλα στη μνήμη και στην καρδιά μας, οφείλω να ευχαριστήσω πρώτα από όλους τον οικοδεσπότη μας καθηγητή Γρηγόριο Λάμπρου και την οκογένειά του, τους αδελφούς Γιώργο και Κώστα Παππά, τους αδελφούς Καλύβα και τον Θεόφιλο Ράπτη από τον Τσαμαντά, που λίγες ημέρες μετά την επιστροφή μας, ήρθε και μας επισκέφθηκε στη Θεσπρωτία.
Αρχιμ. Μεθόδιος Ντελής – Ηγούμενος της Ι.Μ.Γηρομερίου

Σ. Ιστολόγου: Όλοι οι συμπατριώτες, όσοι έχουν την τύχη να γνωρίσουν τον κ. Μεθόδιο Ντελή- Ηγούμενο της Ι.Μ. Γηρομερίου, βλέπουν στα λόγια και στις πράξεις του μια ξεχωριστή προσωπικότητα, ένα Θείο δώρο για την περιοχή μας. Αυτό είδαν και οι ξενιτεμένοι Τσαμαντιώτες και το ξανακάλεσαν. Εμείς τον ευχαριστούμε που μας φέρνει νέα τους και του ευχόμαστε υγεία και μακροημέρευση- γιατί- για το έργο, του είμαστε σίγουροι ότι θα το συνεχίσει…

κι εδώ να παραθέσω το παρακάτω ιστορικό που μπορεί να το έγραψαν για τον Ηγούμενο Παρθένιο- μια ιστορική μορφή που πολλά πρόσφερε στην περιοχή- αλλά πιστεύω οτι έχει ισχύει και για τον σημερινό Ηγούμενο Μεθόδιο Ντελή:

Εγώ ‘μαι του παπά παιδί
και του δεσπότ’ εγγόνι
που μάθαινα σουμαρισμό
γράψιμο και ψαλτήρι.
Πέντε δασκάλους πέρασα
και δώδεκα παπάδες
το Γούμενο του Γηρομεριού
δεν μπορ’ να τον περάσω
Ξέρει χαρτιά αλογάριαγα
χαρτιά τελειωμένα
ξέρει και το δεκάβιβλο
στα χέρια του το παίζει