ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Του Πέτρου Μίντζα

Αφορμή για να καταπιαστώ για πολλοστή φορά με το μείζον θέμα της εγκατάλειψης-ερήμωσης της πρ. Επαρχίας Φιλιατών, στάθηκε η επίσημη ανακοίνωση από την Ελληνική Στατιστική Αρχή των τελικών αποτελεσμάτων της απογραφής του πληθυσμού κατά Δήμο και Κοινότητα. Όπως προέκυψε από την απογραφή που πραγματοποιήθηκε πριν δύο χρόνια, ο πληθυσμός της πρώην Επαρχίας Φιλιατών μειώθηκε σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή του 2011.
Το Φιλιάτι και τα χωριά του ψυχορραγούν-αργοπεθαίνουν και οι πολιτικοί ιθύνοντες του τόπου μας περί άλλων τυρβάζουν. Το κράτος εγκαταλείπει όλο και περισσότερο την ακριτική περιοχή μας και δυστυχώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που δίνουν σημασία και αντιδρούν για να μη {σβήσουν} τα χωριά μας από το χάρτη και γίνουν φαντάσματα.

Η εικόνα που αντικρίζει κανείς σήμερα στα Φιλιατοχώρια, είναι αδιάψευστος μάρτυρας της διαχρονικής αδιαφορίας και της εγκατάλειψης από την πολιτεία, ολόκληρης της περιοχής από τον Καλαμά μέχρι τα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Η πληθυσμιακή αφαίμαξη της περιοχής μας, ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του 1950, τότε που εκδηλώθηκε το μαζικότερο κύμα φυγής προς τις χώρες του εξωτερικού και τα αστικά κέντρα.
Το αθηνοκεντρικό κράτος, δυστυχώς, δεν φρόντισε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, ώστε να έρθουν παραγωγικές επενδύσεις στον άγονο τόπο μας, προκειμένου να ανακοπεί το κύμα φυγής των νέων προς τα αστικά κέντρα και τις χώρες του εξωτερικού.
Επισημαίνω για πολλοστή φορά ότι εκτός από την κεντρική εξουσία, η ευθύνη για την ερήμωση της ακριτικής και άγονης περιοχής μας βαραίνει και τους εκάστοτε τοπικούς άρχοντες, πρώτου και δεύτερου βαθμού, οι οποίοι αποδείχτηκαν ανεπαρκείς, κατώτεροι των περιστάσεων.

Έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης διότι δεν άσκησαν, ως όφειλαν, πίεση στην κεντρική εξουσία προκειμένου να δώσει φορολογικά κίνητρα, όπως έπραξαν τοπικοί άρχοντες σε άλλες περιοχές της χώρας, για να έρθουν στον τόπο μας παραγωγικές επενδύσεις. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι τοπικοί άρχοντες και για έναν έναν ακόμη λόγο, διότι είτε λόγω ανικανότητας είτε λόγω αδιαφορίας, δεν απορρόφησαν κονδύλια από τα ευρωπαϊκά προγράμματα για να γίνουν αναπτυξιακά έργα στον πονεμένο τόπο μας.
Τα ιστορικά χωριά μας, τα οποία έστησαν και τα κράτησαν με χίλιους μύριους κόπους ζωντανά για αιώνες οι πρόγονοί μας, για να αναστηθούν χρειάζονται νέους ανθρώπους. Για να επιστρέψουν όμως νέοι άνθρωποι στην άγονη περιοχή μας, πρέπει πρωτίστως να δημιουργηθούν θέσις εργασίας και ταυτόχρονα να βελτιωθούν οι κοινωνικές και τεχνικές υποδομές. Με το να επιστρέψουν δέκα συνταξιούχοι σε κάθε χωριό δεν λύνεται το πρόβλημα. Το ζητούμενο είναι να επιστρέψουν άνθρωποι που είναι σε παραγωγική ηλικία, για να κάνουν οικογένεια εκεί, να ανοίξουν τα σχολεία, να ανοίξουν μαγαζιά και να δημιουργηθούν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις. Μόνο έτσι θα αποκτήσουν και πάλι ζωντάνια τα ερημωμένα χωριά μας και η κωμόπολη των Φιλιατών.
Υπενθυμίζω, την οικονομική “άνοιξη” που γνώρισε η πρώην Επαρχία Φιλιατών, την περίοδο που λειτουργούσαν τα κλωστοϋφαντουργία, αφού 500 περίπου οικογένειες βρήκαν δουλειά κι είχαν εισόδημα.
Οφείλουν οι πολιτικοί ιθύνοντες του τόπου μας, να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που προέχει είναι η προσέλκυση επενδύσεων, καθώς και η στήριξη με
πιο γενναία μέτρα του πρωτογενούς τομέα, για να βρουν δουλειά και να έχουν εισόδημα οι λιγοστοί εναπομείναντες νέοι στον τόπο τους και να επιστρέψουν κι άλλοι.
Σ’ αυτό πρέπει να ρίξουν όλο το βάρος οι πολιτικοί ιθύνοντες και οι τοπικοί φορείς. Και όχι να εναντιώνονται σε κάθε σοβαρή επενδυτική προσπάθεια που εκδηλώνεται στην άγονη, περιθωριοποιημένη και εθνικά ευαίσθητη πρ. Επαρχία Φιλιατών!

Ευχαριστώ για τη Φιλοξενία!