ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Ο όρος ωχαδερφισμός, προέρχεται από τη φράση, “ωχ αδερφέ…” και δηλώνει τη στάση αδιαφορίας και αποχής, από τα κοινωνικά δρώμενα,  συμπληρώνεται δε  συνήθως,  με το     “ …ας κάνουν ότι θέλουν”  η με την ερώτηση “….εγώ θα βγάλω το φίδι απ την τρύπα? ”  η δε εθελοτυφλία  , δηλώνει  τη στάση εκείνου, που αρνείται να δει κάτι το οποίο είναι εμφανέστατα αρνητικό και βλαβερό. Και οι δύο αυτές στάσεις, είναι καλά εδραιωμένες,  στην Ελληνική κοινωνία και  κατ επέκταση στον τόπο μας, το Φιλιάτι.

Όλοι,  έχουμε ακούσει, ως απλοί πολίτες,  το ωχ ρε αδερφέ….., όπως και το καλά δεν βλέπεις…..?, ακόμη δε, μπορεί  και οι ίδιοι να ψελλίσαμε τις φράσεις αυτές,  σε  κάποια στιγμή, που κάτι στραβό, υπέπεσε στην αντίληψή μας,  και εκ των υστέρων , μετανιώσαμε , γιατί δεν κάναμε κάτι, να το διορθώσουμε και να προλάβουμε την κακή εξέλιξή του.

 Όταν όμως, οι στάσεις αυτές τηρούνται από άτομα που  κατέχουν θέση ευθύνης, ως μισθωτοί η αιρετοί αξιωματούχοι σε ενός δημόσιου φορέα, τότε γίνονται το ασφαλές υπόβαθρο, για την εκδήλωση ανεξέλεγκτων δράσεων , όταν οι κατέχοντες καίριες θέσεις η υψηλά αξιώματα, χρησιμοποιούν αυτό, και με την επίδειξη ισχύος και αλαζονικής συμπεριφοράς, παρακάμπτουν,  θεσμικές διαδικασίες, προκειμένου να πετύχουν τη ικανοποίηση προσωπικών επιδιώξεων, προσδίδοντας νομιμοφάνεια, σε αποφάσεις θεσμικών οργάνων, έτσι ώστε όλα, να  είναι “τέλεια και καλώς καμωμένα”,  με σφραγίδα και υπογραφή. Οι εντελώς παράνομες, τέτοιες δράσεις, αργά η γρήγορα θα αποκαλυφθούν,  αλλά τι γίνεται όμως, με τις νομιμοφανείς? Αυτές θα μείνουν, για πάντα στο σκοτάδι (οι εμπλεκόμενοι με αυτοθαυμασμό ότι δεν τους πήρε κανείς χαμπάρι, θα απολαμβάνουν ήσυχοι …τον κόπο τους), αν ο οποιοσδήποτε, που γνωρίζει κάτι και που βάσιμα το θεωρεί ύποπτο, δεν κάνει καμία ενέργεια, έτσι ώστε, να κριθεί από τις αρμόδιες αρχές, η νομιμότητα μιας δράσης,.  

Στον τόπο μας, κορυφαία τέτοια περίπτωση, είναι κατά την  άποψή μου, τα  ελλείμματα, που καταλογίσθηκαν, στο Δήμο Φιλιατών, και τα οποία ( αν όχι όλα, κάποιο μέρος τους ), ίσως  δεν θα υπήρχαν, αν δεν υπήρχαν, “οι ρίζες του κακού” που προανέφερα,  και κάποιοι, από τη θέση ή το αξίωμα που είχαν την περίοδο εκείνη,  έκαναν κάποια προσπάθεια, να βγάλουν, “το φίδι από την τρύπα”. Εκ του τελικού αποτελέσματος, φαίνεται ότι δεν έκαναν. Η υπόθεση όμως αυτή, πήρε το δρόμο που έπρεπε, αλλά επειδή οι ρίζες παραμένουν, θα αναφερθώ,  σε μια άλλη περίπτωση που αφορά το σήμερα.

Έκανα δε, την εισαγωγή αυτή, για να γίνουν, πιο εύκολα αντιληπτά,  όσα θα αναφέρω στη συνέχεια,  με αφορμή το γεγονός, ότι δεν δόθηκε  ( από κανέναν )  συνέχεια, στα όσα, με καθαρά  αρνητική κριτική,  έθιγα  με δημοσίευμά μου ( neafiliaton.com 7-9-2022 ) ως  “ανοιχτή επιστολή στους Δημοτικούς άρχοντες Φιλιατών”.

Θα προσπεράσω κατ’ αρχήν, το γεγονός ότι, δεν έδωσε συνέχεια σε αυτό, κάποιος από τους βασικούς αποδέκτες του εν λόγω δημοσιεύματος και θα σταθώ στο γεγονός ότι,  δεν έδωσε  κάποια συνέχεια, ούτε ο πρόεδρος του Δ.Σ , ούτε  ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας  ( η μειοψηφία αντάμα με την πλειοψηφία, για κάτι αρνητικό? , πρωτοφανές και ανεξήγητο) ,  καίτοι,  τους είχα ενημερώσει εγγράφως, με περισσότερα στοιχεία, ούτε επίσης έδωσε συνέχεια , κάποιο μέλος  της Οικ. επιτροπής του δήμου, που ψήφισαν την απόφαση κατασκευής του έργου στο οποίο  αναφερόμουν με το δημοσίευμα. Η στάση όλων αυτών είναι μη αναμενόμενη και δημιουργεί ερωτηματικά. Είναι άραγε, ωχαδερφισμός ?, εθελοτυφλία ? ή κάτι άλλο?. Αδυνατώ πλήρως, να δώσω κάποια απάντηση. Θα μπορούσε όμως και κάποιος,  δημοτικός σύμβουλος,  να βγει μπροστά,  και να “ταράξει τα νερά”, αλλά  για κάποιο λόγο, δεν το έκανε (ίσως ……κιότεψε), και προτίμησε να είναι αρεστός, παρά χρήσιμος  και …..μένω εδώ.

Αφού λοιπόν, δεν δόθηκε από κάποιον συνέχεια , θα παραθέσω εδώ, τα βασικά στοιχεία, που στηρίζουν, την  αρνητική κριτική μου, για το συγκεκριμένο έργο της δημοτικής αρχής, μήπως κάποιος, θελήσει να εξετάσει, πιο λεπτομερώς το θέμα και αναθεωρήσει  τη στάση του.

Στην υπ αρ. 319/2021 απόφαση της οικ. επιτροπής του δήμου, η οποία έχει αναρτηθεί στο πρόγραμμα Διαύγεια, αναφέρεται “Κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης, στην τ.κ Τρικορύφου, εντός οικισμού”, χωρίς κάποιο άλλο στοιχείο προσδιορισμού της συγκεκριμένης θέσης ( ούτε καν σε ποια από τις τρεις κορυφές του χωριού), έτσι ώστε να είναι δυνατός, ο εντοπισμός του πριν την κατασκευή, από οποιονδήποτε, είχε κάποιο λόγο να το κάνει, όπως για παράδειγμα,  κάποιος που ήθελε να προστατεύσει, τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα, αν θεωρούσε, ότι με την κατασκευή αυτή, θιγόταν. Με την αοριστία αυτή δηλαδή, θα μπορούσε να κατασκευασθεί οπουδήποτε, ακόμη και σε ιδιωτικό χώρο, και να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα. Που λοιπόν είναι η Διαύγεια? Αυτό άραγε οφείλεται, σε κάποιο λάθος, ή μήπως έγινε εκ του πονηρού? Η απάντηση προκύπτει άμεσα και αντικειμενικά, στη συνέχεια.

Το έργο αυτό, έχει ολοκληρωθεί πλέον (το έτος 2022) και αυτό που βλέπει κάποιος σήμερα, εφ όσον οδηγηθεί από κάποιον που γνωρίζει τη θέση του, είναι μια καλαίσθητη πέτρινη περίφραξη (πεζούλι), ενός ιδιωτικού ακινήτου. Το τι στηρίζει είναι άγνωστο. Το ίδιο ακίνητο, από άλλη πλευρά, έχει επίσης καλαίσθητη πέτρινη περίφραξη, που είχε κατασκευασθεί προγενέστερα και πάλι από το δήμο ( ίδια δημοτική αρχή ), με την 140/2016 απόφαση της Οικον. Επιτροπής, ως “κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης στην τ.κ Τρικορύφου,  έμπροσθεν οικίας …..(το όνομα του ιδιοκτήτη)”, απόλυτα συγκεκριμένη η διεύθυνση εδώ, και συνάγεται, εύκολα η απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα, από τον κοινό νου.  Προφανής λόγος, του τι στηρίζει, δεν υπήρχε, αλλά και αν καλοπροαίρετα δεχθούμε ότι υπήρχε, είναι απορίας άξιον, πως κάλυψε μόνο αυτή την ιδιοκτησία και την διπλανή ούτε κατά χιλιοστό? ( ίδια εδαφολογικά στοιχεία) . Με βάση δε την εικόνα, όλου του περιβάλλοντος χώρου των έργων αυτών, προκύπτουν  και πολλά άλλα, κρίσιμα και καθοριστικά, ερωτήματα, του τύπου  γιατί… και πώς…,  που πιθανόν να απαντώνται, από έγγραφα των σχετικών φακέλων, που δεν είναι αναρτημένα στη Διαύγεια,  τα οποία, με αίτησή μου από 25-7-2022, έχω ζητήσει από τη Δημοτική αρχή,  πλην όμως αρνείται πεισματικά να μου χορηγήσει, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας, και φέρει την αποκλειστική ευθύνη, για οποιοδήποτε λανθασμένο συμπέρασμα, προκύπτει από το παρόν κείμενο. Προσπερνώ όμως, το ζήτημα αυτό, μια και ο σκοπός μου εδώ   είναι,  η ανάδειξη των συνεπειών  του ωχαδερφισμού και της εθελοτυφλίας και  πιστεύω ότι επετεύχθη, με όσα στοιχεία παρέθεσα .

Επειδή, το σημείο που έγιναν τα έργα αυτά, είναι δίπλα στην κατοικία μου και έχω οπτική επαφή με αυτά σε καθημερινή βάση, οι εσωτερικές πιέσεις που μου ασκούνται, είναι ασφυκτικές, κάνω την προσπάθειά μου να βγει  “το φίδι απ την τρύπα” (αν υπάρχει) και να μη παραμείνω απαθής (σε στάση αποχαύνωσης), μπροστά σε κάτι που είναι εξόφθαλμα, μη συμβατό κατά την άποψή μου, με τη δράση ενός δημόσιου φορέα, όπως αυτό διαπιστώνει ο καθένας (αρκεί να διαθέτει πέντε δράμια καθαρό μυαλό), που για πρώτη φορά αντικρίζει τα έργα αυτά και πληροφορείται ότι, δεν έγιναν από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, αλλά από το δήμο, τότε κουνάει με νόημα το κεφάλι του , ψιθυρίζοντας……..κατάλαβα.

Αν,  στα προηγούμενα , έγινε αναφορά σε κάτι που δεν έπρεπε, αν υπάρχουν λεπτομέρειες, που δεν ήταν απαραίτητες, αν υπάρχουν λέξεις ή φράσεις, κλισέ και με βαθύτερο νόημα, και τέλος, αν περιαυτολόγησα, χρεώστε τα στην αδυναμία του γράφοντα, μείνετε όμως στην  ουσία,  που δεν είναι άλλη από το να προσπαθούμε να βγάζουμε “το φίδι απ την τρύπα”, έστω και με τη βοήθεια της  “πυροσβεστικής”. (  ο νοών νοείτω ).

Σκόδρας  Σπυρίδων

Κάτοικος Τρικορύφου