
Τελειώνει ο χρόνος!
Μικραίνει ο δρόμος!
Η αγάπη βαθαίνει,
η ελπίδα επιμένει!
Πώς τρέχει η μέρα
τη νύχτα να σβήσει!
Το παιδί, την αγκάλη
της μάνας να ν’ αφήσει!
Χτυπά το ρολόι,
η ώρα βαδίζει!
Ο ήλιος, ολόλαμπρος
τη φύση στολίζει!
Χτυπά η καρδιά,
η ανάσα κονταίνει,
ας ήξερα, τάχατες
η ψυχή πού πηγαίνει!
Εσύ, ξέρω Θεέ μου,
Είσαι παντού!
Στης γης τα απάτητα,
στα ψηλά τ’ ουρανού!
Η ζωή, ένα όνειρο είναι
και πάει……
Η ψυχή μας στο τέλος,
στα ουράνια πετάει!
17 -2 -2023
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα
Σχολιάστε