Αφιερωμένο και στον 1ο νεκρό του πολέμου είναι το σημερινό ποίημα- τον Παναγιώτη Κύρκο πρόεδρο της κοινότητας Φιλιατών που ήταν παππούς της Ελένης και βέβαια στον γιο του Δημήτρη- αδελφό του πατέρα της Ελένης:
Ξημέρωνε 28 Οκτώβρη του -40.
Φήμες πολέμου σέρνονταν
τους τελευταίους μήνες.
Μεσ’ στους Φιλιάτες, μάθεναν
πως Ιταλοί βρεθήκαν
στα Ελληνο-Αλβανικά τα σύνορα.
Να κατακτήσουν ήρθαν!
Του Μουσολίνι ο στρατός,
φασίστες ορκισμένοι,
καλοντυμένοι, γελαστοί,
σαν αστακοί, οπλισμένοι.
Οι κάτοικοι ανήσυχοι
στα σπίτια μαζεμένοι,
περίμεναν τί θα γενεί,
πολύ αναστατωμένοι.
Και τα χαράματα νωρίς,
πέφτει η οβίδα η πρώτη,
που σκότωσε τον πρόεδρο,
τον Κύρκο Παναγιώτη.
Μαζί μ’ αυτόν, τραυμάτισε
το γιο τον Δημήτρη,
που μια εβδομάδα αργότερα
κι εκείνος <<εκοιμήθει>>.
Ο πόλεμος είναι φρικτός,
πόνο και φρίκη φέρνει
και όσοι μπλέκονται μ’ αυτόν,
είναι δυστυχισμένοι!
Απ’ το δικό μου πατρικό,
<<έφυγαν>> δυο ανθρώποι,
αλλά χιλιάδες<< έφυγαν>>
στον πόλεμο κατόπι!!
Γι αυτό και ονειρεύτηκα
ζωή χωρίς πολέμους,
ανθρώπους πάντα γελαστούς,
γερούς κι ευτυχισμένους!!
Αντί για όπλα κι άρματα,
να φτιάχνονται σχολεία,
νοσοκομεία να γενούν,
να έχουμε υγεία!
Να είναι όλοι οι άνθρωποι
καλά, μ’ όλους τους τρόπους
και να μη ξεριζώνονται
και παν’ σε ξένους τόπους!
Μακάρι να το<< ένιωθαν>>
της γης όλοι οι <<μεγάλοι>>,
σαν της <<ειρήνης>> τη χαρά,
πως δεν υπάρχει άλλη!!!
15 -10 -2021
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα
ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ 
Σχολιάστε