ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Αγαπημένε μου φίλε Θωμά,
Βιώνουμε σήμερα μέσα στη βαριά οδύνη μας ακόμα μια επιβεβαίωση της γνωστής ρήσης «οι καλοί φεύγουν νωρίς».
Ήσουν μια χαρισματική προσωπικότητα. Ήσουν μια μοναδική και ευγενή μορφή, ντόμπρος και αυθεντικός. Απόλυτος κάποιες φορές αλλά δίκαιος. Ήσουν για μένα μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και ένας φωτεινός φάρος καθοδήγησης. Οι σκέψεις σου και τα οράματά σου απλωνόνταν σε ένα ανοικτό ορίζοντα.
Πατούσες γερά σε αρχές και αξίες. Αντλούσες δύναμη απο τις ρίζες του κοινού μας τόπου, την ιστορία και την παράδοση του λαού μας.
Είχες μια αμεσότητα στην επικοινωνία σου, στη μετάδοση των σκέψεων και των προβληματισμών σου. Ήσουν διαλεκτικός και προικισμένος στοχαστής. Ήσουν ένα ανοικτό βιβλίο και ένας ανεξάντλητος θησαυρός ιδεών και προτάσεων.
Φίλε αγαπημένε,
Ποτέ δεν λειτούργησες με ιδιοτέλεια και υστεροβουλία. Ήσουν από τους σπάνιους αγνούς και τίμιους ανθρώπους και ιδεολόγους που γέννησε η γενιά μας σε τούτη την εποχή των πολλών ελλειμμάτων και των σοβαρών εκπτώσεων, της ιδιοτέλειας και του ευτελούς ατομικισμού. Απαλλαγμένος από μικρότητες, χαιρεκακίες και νοσηρά και τοξικά σύνδρομα που χαρακτηρίζουν την εποχή μας.
Αναμείχτηκες στα κοινά και όπου συμμετείχες, με όποιονδήποτε τρόπο, άφησες τη σφραγίδα σου και το στίγμα σου. όχι ως κομπάρσος αλλά ως πρωτοπόρος και πρωταγωνιστής.
Λυπάμαι πολύ που δεν θα είμαι κοντά σου να σε ξεπροβαδίσω το Σάββατο. Πάντα έδειχνες κατανόηση. Σε παρακαλώ δείξε και τούτη φορά. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη και το χρέος να σου πω λίγα λόγια ευχαριστιών και ευγνομωσύνης. Σε ευχαριστώ και σε ευγνομωνώ για τη φιλία σου. Μου έδωσες παραδείγματα αρετής και προσφοράς. Για μένα ήσουν ένα μεγάλο σχολείο. Σε γνώρισα πριν 16 χρόνια ως Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μουργκάνας. Εκείνη την εποχή ήμουν κι εγώ Πρόεδρος της Αδελφότητας Αραχωβιτών και το χωριό μας εντάχθηκε επί προεδρίας σου στο δυναμιικό της Ομοσπονδίας. Αργότερα ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου συνεργαστήκαμε και μοιραστήκαμε πολλά. Ακόμη και όταν έγινα Πρόεδρος ήσουν δίπλα μου. Πάντα διακριτικός.
Θα μου λείψει το σπινθηροβόλο και ευφυές βλέμμα σου. Θα μου λείψουν οι συμβουλές σου, οι νουθεσίες σου και το σοφό και ασφαλές καταφύγιο που πάντοτε στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου πρόστρεχα, Όσο και αν σου φαίνεται παράξενο θα μου λείψουν και τα ενίοτε ευφυολογήματά σου, τα ειρωνικά και τα σαρκαστικά σου σχόλια, που μπορεί αρχικά να με ξένιζαν αλλά με τον καιρό συνειδητοποιούσα οτι ήταν πτυχές της πληθωρικής και γεμάτης ενέργεια προσωπικότητάς σου. Ήταν οι αγωνίες σου για τα όσα συνέβαιναν δίπλα σου.
H οδύνη και ο βαρύτατος πόνος που προκαλεί ο ξαφνικός σου χαμός στη πολυαγαπημένη σου Φιλιώ, στα λατρευτά σου παιδιά και εγγόνια και στην αδελφή σου Αρετή, εύχομαι συν τω χρόνω να απαλύνονται από το άριστο και τις πλούσιες παρακαταθήκες που τους κληροδότησες.
Το χωριό σου, η Κωστάνα, που τόσο αγάπησες και απολάμβανες να πηγαίνεις όσο συχνά μπορούσες θα σε αποχαιρετήσει το Σάββατο το απόγευμα. Θα σε κατευοδόσει σαν άξιο τέκνο του και θα σε ευχαριστήσει που το τίμησες με την προσφορά σου. Ο δικός σου ουρανός θα ντυθεί με τα χρώματα του δειλινού.
Μπορεί το σώμα σου να φύγει μακριά, το πνεύμα σου, όμως και όσα μου δίδαξες θα είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μου.
Η Μουργκάνα, οι απλοί άνθρωποι θα σε τιμούν αιώνια.
Όπως μια παραγωγική μέρα τελειώνει με ένα γαλήνιο ύπνο, έτσι και μια παργωγική ζωή τελειώνει με ένα γαλήνιο θάνατο.
Έτσι κι εσύ Θωμά έφυγες ήσυχος έχοντας ζήσει μια παραγωγική και άξια ζωή.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε φίλε.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Αιωνία σου η μνήμη.